عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) که به اختصار ICO خوانده می‌شود به معنای تامین مالی جمعی در ارزهای دیجیتال و فعالیت‌های وابسته به بلاک چین است.«عرضه اولیه سکه» در واقع یک رویداد است که آن را «فروش جمعی» (crowdsale) نیز می‌نامند. در «عرضه اولیه سکه»، یک شرکت ارز دیجیتال خود را با هدف دریافت پول و تامین مالی عرضه می‌کند. در «عرضه اولیه سکه» معمولا مقدار مشخصی توکن از ارز دیجیتال مورد نظر عرضه می‌شود و این مقدار ارز دیجیتال به مخاطبان علاقمند حاضر فروخته می‌شود. معمولا در ازای این مقدار توکن فروخته شده بیت کوین دریافت می‌شود، اما برخی شرکت‌ها ممکن است پول رسمی نیز دریافت کنند.

به این ترتیب، شرکت مذکور به سرمایه مورد نیاز برای پیشبرد پروژه ارز دیجیتال خود دست می‌یابد و سرمایه‌گذاران نیز به ازای پولی که به شرکت می‌دهند، به مقداری سهام دست می‌یابند. این افراد مالک این سهام خواهند بود.

آیا عرضه اولیه سکه روش درستی است؟

تاکنون ارزهای دیجیتال مختلفی توانسته‌اند با شیوه «عرضه اولیه سکه» به سرمایه مورد نیاز برای توسعه دست یابند. اولین پروژه‌ای که به این نوع تامین مالی روی آورد، مسترکوین (Mastercoin) بود که با این شیوه توانست با فروش توکن‌های خود به ۵ میلیون بیت کوین در سال ۲۰۱۴ دست یابد. شرکت‌های دیگری نیز به «عرضه اولیه سکه» پرداخته‌اند که برای نمونه می‌توان به اتریوم (Ethereum) در سال ۲۰۱۴ و یا ویوز (Waves) در سال اشاره کرد که به ترتیب ۱۸ و ۱۶ میلیون دلار با این شیوه به دست آوردند.

«عرضه اولیه سکه» یک شیوه موثر و سودمند برای تامین مالی پروژه‌های ارز دیجیتال است. البته برای اینکه این شیوه موثر باشد، حتما باید برنامه‌ای دقیق و نیز تیمی حرفه‌ای پشت آن قرار داشته باشد.

تفاوت «عرضه عرضه اولیه کوین یا توکن ICO اولیه سکه» (ICO) با «عرضه اولیه سهام» (IPO)

بی‌تردید شباهت‌هایی بین مفهوم «عرضه اولیه سکه» و «عرضه اولیه سهام» ‌وجود دارد. با این حال این دو تفاوت‌هایی اساسی با هم دارند.

درصد سهامی که هر یک از سهامداران از یک شرکت در دست دارند دارند،‌ نشانگر درصد میزان مالکیت آنها بر شرکت مربوطه است. اما این امر درباره توکن‌های ارز دیجیتال که در طی «عرضه اولیه سکه» به فروش می‌رسند الزاما صادق نیست. در برخی پروژه‌ها، هر قدر یک نفر توکن‌های بیشتری از ارز دیجیتال جدید را داشته باشد، مالک همان مقدار از پروژه بوده و می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های مربوط به آن مشارکت کند. اما الزاما این وضعیت وجود ندارد و در برخی ارزهای دیجیتال، سرمایه گذاری که در «عرضه اولیه سکه» تعدادی توکن خریده، فقط مالک همان مقدار ارز دیجیتال است و می‌تواند از آن برای خرید استفاده کرده و یا آن را با ارزهای دیگر معاوضه کند.

تفاوت عرضه اولیه کوین یا توکن ICO دوم در میزان مقررات رسمی مربوط به این دو شکل از تامین مالی است. «عرضه اولیه سهام» تابع مجموعه‌ای از قوانین و مقررات رسمی و حکومتی است و شرکت خواستار عرضه سهام باید حجم زیادی از مدارک را آماده کند تا بتواند مجوز این کار را بیابد. همچنین عدم پایبندی شرکت به تعهداتش، پیامدهای سنگینی برایش به همراه دارد. اما تامین مالی جمعی برای ارزهای دیجیتال پدیده‌ای به نسبت جدید است و مقررات حاکمیتی خاصی هنوز برای آن وضع نشده است. این بدان معناست که هر تیم یا شرکتی می‌تواند حتی با کمترین میزان آمادگی دست به «عرضه اولیه سکه» زده و هر کسی نیز می‌تواند این توکن‌های عرضه شده را خریداری کند و محدودیت جغرافیایی خاصی نیز برای آن وجود ندارد. این وضعیت آزاد و بدون محدودیت قابل توجه سبب شده «عرضه اولیه سکه» از یک سری مزایا و معایب نسبت به «عرضه اولیه سهام» برخوردار باشد.

مزایای دیگر توکن‌های به دست آمده در «عرضه اولیه سکه»

این مساله به پروژه ارز دیجیتال مربوطه بستگی دارد. برخی ارزهای دیجیتال صرفا برای خرید و فروش نیستند و قابلیت‌های دیگری نیز دارند.

استورجکوین (Storjcoin) مثالی دیگر در این زمینه است. استورجگوین در واقع یک توکن رمزنگاری شده است که توسط storj.io در «عرضه اولیه سکه» ارایه شد. شرکت storj.io یک استارتاپ فعال در زمینه فضای ذخیره ابری غیرمتمرکز است که کاربرانش می‌توانند استورجکوین‌های خود را برای خرید فضای ذخیره فایل خرج کنند و یا اینکه آن را مانند سایر ارزهای دیجیتال مصرف کنند. اتریوم نیز مثال دیگری در این زمینه است. اتریوم یک پلتفرم برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) است. توکن‌های این شرکت «اتر» (Ether) نام دارد و از آن برای حفظ عملکرد این اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شود.

در مجموع، توکن‌های خریداری شده در «عرضه اولیه سکه» می‌تواند برای هر چیزی مورد استفاده قرار گیرد که به ابعاد پروژه بستگی دارد.

مزایای شرکت در «عرضه اولیه سکه»

شرکت در «عرضه اولیه سکه» می‌تواند مزایای زیادی را برای فرد سرمایه‌گذار به همراه آورد. اولین دستاورد این حضور، کمک به یک شرکت برای عرضه محصولش است. همچنین امکان دستیابی به سود پس از فروش توکن‌های خریداری شده نیز یکی دیگر از این فرصت‌ها محسوب می‌شود.

هدف اصلی از حضور افراد در «عرضه اولیه سکه»، مشارکت در پیشبرد پروژه‌ای است که از نظرشان جالب و ارزشمند شمرده می‌شود. با این وجود فرصتی برای سودآوری نیز در این میان وجود دارد.

توکن‌های ارز دیجیتال معمولا با قیمتی ثابت (به بیت کوین یا دلار) عرضه اولیه کوین یا توکن ICO در «عرضه اولیه سکه» به فروش می‌رسد. مبنای تعیین این قیمت فقط و فقط بر اساس باوری که حامیان به توانایی تیم برای عرضه محصول مورد نظر در آینده دارند است. این قیمت معمولا پایین است، اما پس از نهایی شدن پروژه، ارزش توکن‌های ارز دیجیتال مربوطه بر اساس خود محصول تیم تعیین می‌شود که همین معمولا سبب افزایش ارزش توکن‌های آن ارز دیجیتال خواهد شد. در صورت این افزایش قیمت، این سرمایه ‌گذاران معمولا توکن‌های خود را می‌فروشند تا به سود قابل توجهی دست یابند.

عرضه اولیه سکه (ICO) به منظور تامین مالی پروژه توسعه ارز دیجیتال صورت می‌گیرد.

برای نمونه در «عرضه اولیه سکه» اتریوم در سال ۲۰۱۴، هر توکن به قیمت ۳۰ تا ۴۰ سنت فروخته شد. پس از نهایی شدن پلتفرم اتریوم در سال ۲۰۱۵، ارزش هر توکن به شدت بالا رفت. در زمان نگارش این متن قیمت اتریوم بیش از ۱۲۰۰ دلار بوده است که این به معنای سود بسیار عالی برای سرمایه گذاران اولیه حاضر در «عرضه اولیه سکه» خواهد بود.

با این وجود باید دقت داشته باشید که سودتان در این سیستم به هیچ وجه قطعی نیست. شاید کمپین جمع‌آوری سرمایه توسط ارز دیجیتال با شکست روبرو شده و نتواند حداقل مبلغ مورد نیاز خود را دریافت کند و در این صورت همه پول دریافت شده به صاحبانش بازگردانده می‌شود. شاید هم تیم نتواند محصول نهایی را به خوبی آماده کند و در این صورت، قیمت هر توکن هرگز افزایش نمی‌یابد. در نتیجه می‌بینیم که تعیین زمان درست برای حضور در کمپین «عرضه اولیه سکه» از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا هر نوع تصمیم‌گیری نادرست می‌تواند به هدررفت سرمایه بیانجامد.

منابع اطلاع‌رسانی از «عرضه اولیه سکه» در پروژه‌های مختلف ارز دیجیتال

منابع مختلفی برای یافتن «عرضه اولیه سکه» وجود دارد که برای نمونه می‌توان به ICO Bazzar و نیز ICO Calendar اشاره کرد.

پروژه‌های مختلف بلاک چین در وب‌سایت خودشان درباره برنامه‌های «عرضه اولیه سکه» ارز دیجیتال‌شان اطلاع‌رسانی می‌کنند. اما این رویکرد سبب محدودیت در اطلا‌ع‌رسانی می‌شود، زیرا بازدیده زیادی نخواهد داشت. به همین دلیل سامانه‌های زیادی برای اطلاع‌رسانی درباره «عرضه اولیه سکه» راه‌اندازی شده است که برای نمونه می‌توان به stateofthedapps و نیز Iconomi اشاره کرد.

آیا امکان فرار صاحبان شرکت با پول به دست آمده وجود دارد؟

تقریبا هیچ نوع ضمانتی از سوی دولت‌ها در زمینه تعهد شرکت‌های فعال در زمینه ارز دیجیتال و بلاک چین برای عمل به تعهدات‌شان وجود ندارد. با این وجود بیشتر شرکت‌هایی که «عرضه اولیه سکه» داشتند، محدودیت‌هایی را برای خود در نظر گرفتند تا بتوانند اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کنند.

احتمال کلاهبرداری در عرضه اولیه سکه وجود دارد

نخستین تلاش‌ها برای «عرضه اولیه سکه» فاقد هر نوع چهارچوب دقیق بود و مقررات خاصی نداشت. اما استارتاپ‌های حوزه بلاک چین خیلی زود به این نتیجه رسیدند چون نظارت دولتی در این میان وجود ندارد، خودشان باید دست به کار شده و اطمینان کاربران را جلب کنند. برخی از این مقررات به شرح زیر است.

۱. پول دریافت شده از سوی سرمایه‌گذاران در دست یک شخص ثالث و در یک کیف پول مجازی خواهد بود. این کیف پول چند کلید خصوصی دارد که یکی از آنها در اختیار یک شخص ثالث (که نقشی در پیشبرد پروژه ندارد) قرار می‌گیرد.

۲. تاسیس شرکت و تدوین مجموعه‌ای از مقررات و شرایط برای «عرضه اولیه سکه»

چگونه می‌توان متوجه جعلی بودن و احتمال کلاهبرداری در «عرضه اولیه سکه» شد؟

ناشناس بودن تیم و اعضای آن، نبود کیف پول فرد ثالث و مبهم بودن اهداف از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های کلاهبرداری در «عرضه اولیه سکه» است.

در چند سال گذشته، چندین نمونه اقدام به «عرضه اولیه سکه» جعلی و کلاهبردارانه صورت گرفته است. با این وجود با در نظر گرفتن چند نکته کلیدی می‌توان از دست این کلاهبرداران در امان ماند و «عرضه اولیه سکه» واقعی را تشخیص داد. مواردی که می‌تواند نشانگر جعلی بودن ارز دیجیتال پیشنهادی باشد:

• تیم توسعه‌دهنده گمنام بوده و یا برای اعضای جامعه شناخته شده نیست.
• هیچ کیف پول شخص ثالثی برای نگهداری از مبالغ جمع‌آوری شده در «عرضه اولیه سکه» وجود ندارد و این مبالغ به صورت مستقیم در دست صاحبان پروژه قرار می‌گیرد. در این صورت هیچ چیز جلوی فرار و کلاهبرداری آنها را نمی‌گیرد.
• اهداف غیرواقعی یا مبهم مطرح می‌شود. وقتی یک پروژه فاقد برنامه‌ای دقیق و واقعی باشد، در بهترین حالت نشانگر عدم برنامه‌ریزی تیم اجرایی است. در بدترین حالت نیز این مساله نشانگر عدم اهمیت‌دهی به پروژه از سوی آنهاست.
• عدم وجود شفافیت: امروزه اعلام جزییات پیشرفت در مراحل مختلف پروژه امری رایج در دنیای ارز دیجیتال به شمای می‌رود. اگر توسعه‌دهندگان ارز دیجیتال نسخه دمو یا آزمایشی محصول، فیلمی کوتاه از تیم و یا سایر گزارش‌های مربوط به پیشرفت را منتشر نکنند، این احتمال وجود دارد که اصلا کاری انجام نمی‌دهند.

اگر کمپینی برای «عرضه اولیه سکه» دیدی که شامل نشانه‌های بالا بود، بهتر است به سراغ آن نروید.

برای آشنایی با فناوری بلاک چین می‌توانید مطلب «بلاک چین چیست و چه کاربردهایی دارد؟» را مطالعه بفرمایید.

تفاوت عرضه اولیه سکه و عرضه توسط اکسچنج

ممنوعیت عرضه اولیه سکه ( ICO ) در چین برای بدست اوردن سرمایه اولیه مورد نیاز راه اندازی یک پروژه بلاک چین باعث شده تا این پروژه ها بدنبال راهکارهای جدیدی باشند. از جمله این راهکارها می توان به عرضه اولیه توسط صرافی یا ( IEO ) اشاره کرد. این نو آوری باعث شده تا پروژه های استارت آپ مختلف بتوانند بدون ترس از مقامات قضایی به کار جذب سرمایه خود بپردازند.

IEO چیست؟

عرضه اولیه اکسچنج ( IEO ) بر روی پلتفرم یک صرافی انجام می شود. بر خلاف عرضه اولیه سکه ( ICO ) یک IEO توسط خود صرافی مدیریت می شود و توکن های تولید شده توسط آن پروژه برای فروش و جذب سرمایه بفروش گذاشته می شود. بعد از اتمام عرضه اولیه اکسچنج ، ارائه کننده توکن می بایست هزینه لیست شدن و درصدی از فروش خود را به صرافی اختصاص دهد. این عملیات باعث می شود تا صرافی مورد نظر انگیزه کافی برای انجام امور مرتبط با عرضه اولیه را داشته باشد و تبلیغات مورد نظر را هرچه بهتر انجام دهد. بطور مثال عرضه اولیه توکن Celer بر روی پلتفرم بایننس نمونه ای از این IEO می باشد که اخیرا انجام شده. همچینین، شما تنها با ساختن یک حساب کاربری بر روی صرافی ارائه کننده خدمات و شارژ کردن کیف پول خود می توانید در یک IEO شرکت کنید.

نمونه های IEO انجام شده

تعداد پلتفرم های ارائه کننده این دسته از خدمات در حال رشد می باشد. صرافی بایننس با ایجاد یک پلتفرم به نام BInance Launchpad توکن های BitTorrent را که توسط بنیاد TRON ایجاد شده است را برای خرید عموم ارائه کرد و توانست از این طریق مبلغ 7.2 میلیون دلار در کمتر از 15 دقیقه به فروش برساند. نمونه دیگر یک IEO موفق می توان به فروش Fetch.AI اشاره کرد که رکورد فروش 6 میلیون دلاری در کمتر از 22 ثانیه را به خود اختصاص داد.

بعد از موفقیت بایننس در ارائه این خدمات ، دیگر پلتفرم ها هم آغاز به ارائه این خدمات کرده اند که می توان به Bitmex Launchpad ، Bitrrex IEO ، OK Jumpstart ، Kucoin spotlight و Huobi Prime اشاره کرد.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم !

وقتی می گوییم رمز ارز یا توکن چیست ، می توان گفت اصطلاح رمز ارز به یک توکن مجازی منحصر به فرد یا ارزهای رمزنگاری شده اشاره دارد. این توکن ها دارایی ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله را در بلاک چین خود نشان می دهند.

توکن‌های رمزنگاری اغلب برای تامین مالی فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند جایگزینی برای چیزهای دیگر نیز باشند.

این توکن‌ها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد عرضه اولیه سکه (ICO) ایجاد می‌شوند، توزیع می‌شوند، فروخته می‌شوند و به گردش در می‌آیند که شامل یک تمرین سرمایه‌گذاری جمعی برای تأمین مالی توسعه پروژه است.

Crypto به الگوریتم‌های رمزگذاری و تکنیک‌های رمزنگاری مختلف اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

از سوی دیگر، ارزهای رمزنگاری شده سیستم‌هایی هستند که امکان پرداخت‌های امن آنلاین را فراهم می‌کنند که به صورت توکن‌های مجازی تعریف می‌شوند.

چطور می توان سرمایه گذاری در توکن را به بهترین نحو انجام داد؟

ورودی های دفتر داخلی این نشانه ها را به سیستم نشان می دهند. علاوه بر این، توکن‌ها از طریق یک عرضه اولیه سکه ایجاد می‌شوند، به این معنی که نسخه ارز دیجیتال یک عرضه عمومی اولیه (IPO) است.

توکن‌ها توسط شرکت‌های ارز دیجیتال ایجاد می‌شوند که می‌خواهند پول جمع‌آوری کنند و سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به شرکت می‌توانند این توکن‌ها را خریداری کرده و در این پروژه‌ها سرمایه‌گذاری کنند.

سرمایه گذاران می توانند به دلایل مختلف از توکن های رمزنگاری استفاده کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند آنها را برای نمایندگی سهام در شرکت ارزهای دیجیتال یا تجارت یا تولید کالاها و خدمات برای مبنای اقتصادی نگه دارند.

به عنوان یک مثال عملی، ارائه‌دهنده ذخیره‌سازی غیرمتمرکز Filecoin به عرضه اولیه کوین یا توکن ICO سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا توکن‌های بومی خود را به اشتراک بگذارند که به امنیت شبکه آن و کسب پاداش‌های تراکنش کمک می‌کند.

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

عرضه اولیه سکه (ICO) نوعی فعالیت افزایش سرمایه در محیط ارزهای دیجیتال و بلاک چین است. ICO را می توان به عنوان یک عرضه عمومی اولیه (IPO) که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کند، در نظر گرفت.

با این حال، این دقیق ترین مقایسه نیست، زیرا تفاوت های اساسی بین این دو فعالیت جمع آوری سرمایه وجود دارد. استارت‌آپ‌ها عمدتاً از ICO برای افزایش سرمایه استفاده می‌کنند.

شرکتی که به دنبال جمع آوری پول برای ایجاد یک سکه، برنامه یا سرویس جدید است، می تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه راه اندازی کند.

برای شرکت در ICO، معمولاً باید یک ارز دیجیتال معمولی بخرید و درک اولیه ای از کیف پول ها و صرافی های ارزهای دیجیتال داشته باشید.

ICO ها می توانند حجم قابل توجهی از تبلیغات ایجاد کنند، و سایت های متعددی به صورت آنلاین وجود دارد که سرمایه گذاران برای بحث در مورد فرصت های جدید گرد هم می آیند.

سرمایه گذارانی که به دنبال شرکت در ICO هستند باید ابتدا به طور گسترده با فضای ارزهای دیجیتال آشنا شوند و قبل از شرکت در مورد هر ICO آموزش ببینند. از آنجایی که ICO ها به سختی تنظیم می شوند، سرمایه گذاران آینده نگر باید در هنگام سرمایه گذاری احتیاط کنند.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

اصطلاح ITO به چه معناست و چه تفاوت هایی با ICO دارد؟

توکن ها (یا سکه ها) شکل مجازی سرمایه گذاری هستند که با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد شده اند. برخی از شرکت‌های فناوری استارت‌آپ، توکن‌ها را به‌عنوان وسیله‌ای جایگزین برای افزایش سرمایه با استفاده از یک پلتفرم بلاک چین موجود، مانند اتریوم، برای ایجاد و ثبت توزیع توکن‌ها به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ، صادر می‌کنند.

شرایط سرمایه گذاری توکن ها از قبل در بلاک چین برنامه ریزی شده است تا یک “قرارداد هوشمند” تشکیل شود که می تواند به طور خودکار توسط نرم افزار انجام شود. به عنوان مثال، قراردادهای هوشمند می توانند به طور مستقل توکن ها را به سرمایه گذاران منتقل کنند، زمانی که قرارداد هوشمند تشخیص داد که تمام شرایط سرمایه گذاری برآورده شده است (مانند انتقال قیمت خرید برای توکن ها، معمولاً در یک ارز دیجیتال، به صادرکننده).

یک پلت فرم بلاک چین می تواند به طور ایمن انتقال توکن ها را تأیید و ثبت کند و باید وسیله ای شفاف برای سرمایه گذاران برای نظارت بر سرمایه گذاری های خود باشد (دفتر کل بلاک چین باز بیت کوین به صورت آنلاین قابل مشاهده است، اگرچه سایر پلت فرم های بلاک چین می توانند خصوصی باشند).

از آنجایی که مدیریت صدور توکن توسط نرم افزار به صورت خودکار انجام می شود، بسیار کارآمد است و معمولاً تنها صادرکننده توکن و سرمایه گذاران باید مشارکت داشته باشند. این می‌تواند بسیاری از طرف‌هایی را که معمولاً در اشکال سنتی انتشار سرمایه‌گذاری درگیر هستند، از بین ببرد.

روش های مختلفی برای شروع سفر سرمایه گذاری شما در ارز دیجیتال وجود دارد. چه بخواهید برای مدیریت سرمایه‌گذاری خود کمک کنید یا با اخلاق اکوسیستم هماهنگ شوید و «بانک خود باشید»، فرصت‌هایی برای کسانی که تازه شروع کرده‌اند وجود دارد.

به خاطر داشته باشید که سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هنوز پرخطر است – ممکن است کل ارزش سرمایه‌گذاری‌هایتان را از دست بدهید – بنابراین مطمئن شوید که از نظر مالی در وضعیت مناسبی هستید و قبل از پرداخت پول به طبقه دارایی، برای ارزیابی ریسک‌پذیری خود وقت بگذارید.

پنج مرحله آسان برای سرمایه گذاری در بیت کوین

1. در یک صرافی رمزارز ثبت نام کنید.
2. یک کیف پول مجازی (Wallet) دریافت کنید.
3. کیف پول خود را به یک حساب بانکی متصل کنید.
4. سفارش و بررسی توکن خود را برای سرمایه گذاری در توکن انجام دهید.
5. سرمایه گذاری در توکن خود را مدیریت کنید.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

برای کمک به جلوگیری از کلاهبرداری های ICO، می توانید:

اطمینان حاصل کنید که توسعه دهندگان پروژه می توانند به وضوح و دقت اهداف خود را تعریف کنند. ICOهای موفق معمولاً دارای سپیدنامه ساده و قابل فهم با اهداف واضح و مختصر هستند.

به دنبال شفافیت باشید، سرمایه گذاران باید از شرکتی که ICO را راه اندازی می کند، انتظار شفافیت ۱۰۰% داشته باشند تا سرمایه گذاری در توکن های سوددهی را رقم بزنند.

شرایط و ضوابط قانونی ICO را مرور کنید. از آنجایی که رگولاتورهای سنتی عموماً بر این فضا نظارت ندارند، مسئولیت سرمایه گذار اطمینان از یک ICO قانونی است.

بررسی کنید که وجوه ICO حتما در یک کیف پول امانی ذخیره شده باشد. این نوع کیف پول به کلیدهای دسترسی چندگانه نیاز دارد که محافظت مفیدی در برابر کلاهبرداری ایجاد می کند.

ICO (عرضه اولیه کوین) چیست؟

عرضه اولیه سکه (یا ICO) روش تیم‌ها برای جمع آوری سرمایه برای یک پروژه در فضای رمزارزها است. در یک ICO، تیم‌ها توکن‌های مبتنی بر بلاک‌چین را برای فروش به حامیان اولیه تولید می‌کنند. ICO به عنوان مرحله جذب سرمایه جمعی عمل می‌کند – کاربران توکن‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌توانند از آ‌‌ن‌ها استفاده کنند (یا بلافاصله یا در آینده)، و پروژه برای تأمین بودجه توسعه پول دریافت می‌کند.

ICO در سال 2014 زمانی که برای تأمین مالی توسعه اتریوم مورد استفاده قرار گرفت، رایج شد. از آن زمان، صدها شرکت سرمایه‌گذاری با درجات مختلف موفقیت (مخصوصاً در دوره رونق سال 2017) ICO را به کار گرفتند. در حالی که نام آن شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) به نظر می‌رسد، اما این دو اساساً روش‌های بسیار متفاوتی برای کسب بودجه هستند.

IPO ها معمولاً برای کسب و کارهای تأسیس شده اعمال می‌شوند که سهام مالکیت جزئی شرکت خود را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه می‌فروشند. در مقابل، ICOها به‌عنوان مکانیزمی برای جمع‌آوری سرمایه استفاده می‌شوند که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا برای پروژه خود در مراحل اولیه سرمایه‌گذاری کنند. زمانی که سرمایه گذاران ICO، توکن خریداری می‌کنند، در واقع هیچ مالکیتی در شرکت نمی‌خرند.

ICO چگونه کار می‌کند؟

یک ICO می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، تیمی که آن را میزبانی می‌کند، یک بلاک‌چین کاربردی خواهد داشت که در ماه‌ها و سال‌های آینده به توسعه آن ادامه خواهد داد. در این صورت، کاربران می‌توانند توکن‌هایی را خریداری کنند که به آدرس آن‌ها در زنجیره ارسال می‌شود.

از طرف دیگر، ممکن است بلاک‌چین راه اندازی نشده باشد، در این صورت توکن‌ها بر روی یک توکن ثابت (مانند اتریوم) صادر می‌شوند. هنگامی که زنجیره جدید فعال شد، هولدرها می توانند توکن‌های خود را با توکن های تازه صادر شده در بالای آن تعویض کنند.

با این حال، رایج‌ترین روش، صدور توکن‌ها در زنجیره‌ای با قابلیت عرضه اولیه کوین یا توکن ICO قرارداد هوشمند است. باز هم، این کار عمدتاً بر روی اتریوم انجام می‌شود – بسیاری از اپلیکیشن‌ها از توکن استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند. اگرچه همه از ICOها منشا نمی‌گیرند، اما تخمین زده می‌شود که امروزه بیش از 200,000 توکن مختلف اتریوم وجود دارد.

علاوه بر اتریوم، زنجیره‌های دیگری نیز عرضه اولیه کوین یا توکن ICO وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد – Waves، NEO، NEM یا Stellar نمونه‌های محبوبی هستند.

یک ICO زودتر از موعد اعلام می‌شود و قوانینی را برای نحوه اجرای آن مشخص می‌کند. ممکن است یک بازه زمانی را مشخص کند که در آن اجرا می‌شود، سقفی مشخص کند برای تعداد توکن‌هایی که قرار است فروخته شوند، یا هر دو را ترکیب کند. همچنین ممکن است لیست سفیدی وجود داشته باشد که شرکت‌کنندگان باید از قبل در آن ثبت نام کنند.

سپس کاربران وجوه خود را به یک آدرس مشخص ارسال می کنند – به طور کلی، بیت‌کوین و اتریوم به دلیل محبوبیت آن‌ها پذیرفته می‌شوند. خریداران یا یک آدرس جدید برای دریافت توکن ها ارائه می‌دهند یا توکن‌ها به طور خودکار به آدرسی که پرداخت از آن انجام شده ارسال می‌شود.

چه کسی می تواند ICO راه اندازی کند؟

فناوری ایجاد و توزیع توکن ها به طور گسترده‌ای در دسترس است. اما در عمل، ملاحظات قانونی زیادی وجود دارد که باید قبل از راه اندازی ICO در نظر گرفته شود.

به طور کلی، فضای ارزهای دیجیتال فاقد دستورالعمل‌های مقرراتی است و برخی از سوالات مهم هنوز پاسخ داده نشده است. برخی از کشورها راه اندازی ICO ها را به طور کامل ممنوع می کنند، اما حتی حوزه های قضایی دوستدار کریپتو هنوز قوانین شفافی را ارائه نکرده‌اند. بنابراین ضروری است که قوانین کشور خود را قبل از راه‌اندازی ICO در نظر بگیرید.

ریسک‌های ICOها چیست؟

چشم انداز یک توکن جدید با بازدهی بالا ، جذاب است. اما همه کوین‌ها به صورت یکسان ایجاد نمی‌شوند. مانند هر سرمایه‌گذاری در رمزارزها، هیچ تضمینی وجود ندارد که بازگشت سرمایه (ROI) مثبتی داشته باشید.

تعیین اینکه آیا یک پروژه پایدار است یا خیر دشوار است، زیرا عوامل زیادی برای ارزیابی وجود دارد. سرمایه‌گذاران بالقوه باید بررسی‌های لازم را انجام دهند و تحقیقات گسترده‌ای در مورد توکن‌هایی که در نظر دارند انجام دهند. این فرآیند باید شامل یک تحلیل بنیادی کامل باشد.

مهمترین قانون این است که هرگز بیش از حدی که تحمل دارید از دست بدهید، سرمایه‌گذاری نکنید. بازارهای رمزارزها به شدت بی ثبات هستند و این ریسک بزرگ وجود دارد که ارزش دارایی‌های شما به شدت کاهش یابد.

عرضه ی اولیه ی سکه (ICO) چیست؟

اگر در بازار بورس فعالیت کرده باشید حتما نام عرضه اولیه(IPO) به گوشتان خورده است. در دنیای ارزهای دیجیتال نیز ما عرضه اولیه را داریم. با گسترش فناوری بلاکچین و محبوبیت بیت کوین ، گروه های زیادی در قالب استارت آپ شروع به فعالیت در این حوزه کردند. این استارت آپ ها برای تامین بودجه مالی خود، بخشی از سهام شرکت خود را پیش فروش میکنند.ICO یا عرضه اولیه سکه، به جذب سرمایه اولیه برای پروژهایی در بستر بلاکچین و ارزهای دیجیتال گفته می شود.

عرضه اولیه ی سکه چیست؟

عرضه ی اولیه ی سکه که معادل Offering Initial Coin است ، یک راه برای ایجاد سرمایه گذاری به صورت گروهی و بر پایه ی رمزارزها است. اما شیوه این سرمایه گذاری به چه صورت می باشد؟

راهبردی که در ICO به کار می رود، در واقع یک رویکرد قدیمی به اسم پیش فروش است. عرضه ی اولیه ی سکه نوعی پیش فروش است که در آن توکن یک ارز دیجیتال که تازه بوجود امده است، پیش فروش می شوند و دیگران با خرید این توکن به نوعی در پروژه ارزدیجیتال آن سرمایه گذاری میکنند. این روش قدیمی ولی سود ده، راهی برای جذب سرمایه ی اولیه برای پیشبرد کارهاست.

استارت آپ ارائه کننده توکن، در وبسایت خود گزارشی از کسب و کار و چگونگی انجام آن و سایر جزییات مرتبط به پروژه از قبیل اعضای تیم، مدت زمان، هزینه، هدف و نتیجه پروژه را قرار میدهد.

هنگامی که ارزدیجیتال مورد نظر به بازار راه یافت و در صرافی ها حضور پیدا کرد، اشخاصی که در ICO آن سرمایه گذاری کرده اند میتوانند از سود آن استفاده کنند. البته سرمایه گذاری در حوزه ICO ریسک بالایی دارد که در ادامه مقاله به آن میپردازیم.

ریسک سرمایه گذاری در ICO

متاسفانه در حوزه ICO ها کلاهبرداری بسیار پر رنگ است. در بسیاری از موارد تیم توسعه دهنده، چشم انداز روشن و سودسرشاری را وعده میدهد ولی در حقیقت هیچ تضمینی برای بازگشت سرمایه شما وجود ندارد. تیم استارتاپ میتواند ایده ی خوبی را ارائه بدهد ولی در عمل کلاهبردار باشد و یا در نهایت پروژه ارائه شده به نتیجه نرسد.

پیش از سرمایه گذاری در هر نوع عرضه اولیه ای باید به خوبی در مورد پروژه آن تحقیق کرد. بررسی تیم توسعه دهنده و وایت پیپر آن از جمله مواردی است که حتما باید انجام دهید. سوالاتی از قبیل: تیم توسعه چه سابقه ای دارند؟ چگونه از سرمایه جمع شده استفاده میکنند؟ نقشه راه توکن چیست؟ پروژه چه مدت زمانی طول میکشد؟و… به سرمایه گذاران کمک میکند که در دام کلاهبرداران نیوفتند.

در سال ۲۰۱۷ که بازار ارزهای دیجیتال رشد زیادی داشت، کلاهبرداری های زیادی در عرضه اولیه صورت گرفت و افراد زیادی در رویای یک شبه ثروتمند شدن سرمایه خود را از دست دادند.

مشاغلی در حوزه ارزهای دیجیتال هستند که بطور جداگانه وقت خود را به بررسی و رصد عرضه اولیه میپردازند و افرادی که میخواهند در این حوزه سرمایه گذاری کنند میتوانند از آنها کمک بگیرند. از جمله این وبسایتها به برنامه ICO Watch و Coinview میتوان اشاره کرد.

تاریخچه ی عرضه ی اولیه ی سکه

این نوع سرمایه گذاری در رمزارزها تاریخچه ای کمتر از جمع تعداد انگشتان دو دست دارد.چرا که تا قبل از آن هیچ کس حتی فکر هم نمی کرد که در ارزهای دیجیتال بشود از فرایند پیش فروش برای پیش برد کارها استفاده کرد. اما این رویکرد برای اولین بار در کدام رمزارز پیاده شد؟

اولین بار رمز ارز اتریوم در سال ۲۰۱۴ توانست با عرضه ی اولیه ی توکن ها سرمایه کسب کند و در واقع پیش فروش شود. بنابراین سال ۲۰۱۴ اولین سال شروع عرضه ی اولیه ی سکه در رمز ارزها بود.

بعد از طی این سال این نوع روند فروش هر سال محبوب تر شد تا اینکه در دو سال بعد یعنی سال ۲۰۱۶ تعداد پیش فروش ها به ماهیانه ۵ پیشنهاد رسید. که رقم واقعا خوبی بود ولی برای ادامه ی کار کافی نبود.البته در سال بعد یعنی ۲۰۱۷ این ناکافی بودن تعداد پیشنهاد ها جبران شد به طوری که روند پیش فروش به ۱۰ برابر افزایش یافت و نکته ی جالب اینجاست که این روند همچنان ادامه دارد.

استفاده از عرضه اولیه فقط منحصر به پروژهای تازه تاسیس نیست. شرکت ها و موسساتی هم که میخواهند محصول یا شرکت خود را توکنیزه کننده می توانند از این روش بهره ببرند. در این فرآیند شرکت سهام یا محصول خود را تبدیل به توکن غیر متمرکز می کند و به فروش میرساند.

قرار داد های هوشمند، کمکی برای فروش ICO

سوالی که در مورد عرضه اولیه پیش می آید این است که: وقتی هنوز پروژه ای شروع نشده و توکنی برای آن بوجود نیامده چگونه به فروش میرسد؟

قرار داد هوشمند به تیم توسعه دهنده این کمک را می کند که برنامه های متمرکز نشده ی خود را پیاده سازی کنند و به این شکل، سوال پاسخ داده میشود . قراردادهای هوشمند این امکانات (یعنی فروش قبل از آماده سازی) را فراهم می کند که هزینه پروژه قبل از تحویل پرداخته شود. تیم استارت آپ با استفاده از بلاکچینی مانند اتریوم ، و قرارداد هوشمند مقداری توکن ایجاد میکند و به همراه وایت پیپر و سایر جزییات پروژه به عموم ارائه میدهند. سپس افرادی که میخواهند در این ICO سرمایه گذاری کنند در مورد پروژه تحقیق میکنند و در صورت سرمایه گذاری، از طریق قراردادهوشمند به پروژه مرتبط می شوند. بعد از اینکه پروژه به موفقیت رسید، .توکن های خریداری شده بوسیله قرارداد هوشمند .به شبکه بلاکچین جدید ارسال می شوند.

همان طور که قبلا گفته شد قراردادهای هوشمند تغییر ناپذیر هستند .پس در نتیجه قبل از اتمام پروژه با بستن همچین قرار دادهایی می توان .از صحت کار تا حدودی مطمئن شد.

به جز اتریوم، میتوان از بلاکچین های دیگری مانند Stellar , NEO و NEM برای اجرای قرارداد هوشمند استفاده کرد. در برخی موارد تیم توسعه دهنده از ابتدا .بلاکچین اختصاصی ایجاد می کنند و .به گسترش آن میپردازند و سرمایه گذاران میتوانند توکن آن را بخرند.

یکی از وبسایت های معروف در حوزه ICOها ، icobench.com است که یک پلتفرم درجه یک برای ارائه ی عرضه اولیه سکه ها است. استارتاپ ها میتوانند برای بازاریابی توکن پروژه خود از این سایت و سایتهای مشابه استفاده کنند.

راهکارهای جایگزین برای عرضه اولیه

به دلیل کلاهبرداری های زیادی که در این حوزه صورت گرفتند .و بی اعتمادی ایجاد شده، راهکارهای جایگزین .برای عرضه اولیه ایجاد شده که به دو مورد از مهمترین آنها اشاره میکنیم:

عرضه اولیه صرافی

Initial Exchange Offering یا به اختصار IEO مشابه ICO عمل میکند، با این تفاوت که ارائه توکن اولیه بوسیله ی یک صرافی معتبر مانند بایننس انجام می شود. در این روش خریداران به صرافی مراجعه کرده و به این وسیله ریسک کلاهبرداری کاهش میابد.

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار

به بیان ساده Security Token Offering یا STO .توکن مورد عرضه بصورت اوراق بهادار ثبت شده .و دارای مراحل قانونی است.

هر چند به نظر میرسد که ICO ها یک راهکار کم نظیر .برای به دست آوردن سرمایه ی زیاد .و بدون زحمت هستند ولی وجود کلاه برداران .این نوع سرمایه گذاری را نیازمند تجربه ی بسیار فراوان کرده است . همچنین بخاطر تازه بودن این فناوری قوانین کمی در مورد آن تصویب شده است. بنابراین قبل از سرمایه گذاری حتما به خوبی در مورد آن تحقیق کنید.