نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت

این سیستم نرخ ارز ثابت، مزایا و معایب مختلفی برای دولت ها و بانک مرکزی‌ ها دارد.

مزایای نرخ ارز ثابت و شناور

در بررسی سیستم های ارزی ، به نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت موارد متعددی برخورد می کنیم ؛ سیستم نرخهای ثابت ، شناور، و مابین این دو حد نهایی ، سیستم برابری متحرک ، برابری تغییرپذیر و ثبات پویا و یا ثبات خزنده که از سوی اقتصاددانان معرفی شده است

اگر کنترلی بر تعیین ارزش و یا نرخ برابری ارزها از سوی دولتها اعمال نشود و بازارهای میانه آزاد فعالیت کنند در این حالت نرخ ارز، کاملا به طور آزاد، بر پایه نرخهای شناور تعیین می شود، در سیستم کاملا آزاد با نرخهای شناور، نیازی به ذخایر ارز خارجی و طلا نیست ؛ زیرا نرخ ارز به کمک شرایط عرضه و تقاضای ارز تعیین می شود و نرخهای مذکور تنها زمانی تثبیت خواهد شد که عرضه و تقاضای ارز معادل یکدیگر شوند. در سیستم ثابت ، دولت به حمایت از نرخ ثابت برابری پول رایج کشور در مقابل اسعار خارجی می پردازد که با اهداف مختلف صورت می گیرد؛ مثلا دولت تمایل ندارد نرخ ثابت برابری پول داخلی تحت تاثیر سطح قیمتهای جاری در کشور قرار گیرد.به طور کلی سیستم نرخهای شناور در مقایسه با سیستم نرخهای ثابت از مزایای بیشتری برخوردار است که نظر بسیاری از اقتصاددانان و شرکتهای فراملیتی را به خود جلب کرده است . برای مثال ، سیستم شناور موجب تخصیص بهینه منابع تولید از طریق فعالیت آزادانه مکانیسم قیمت می شود. هرچند بر سیستم شناور نیز انتقاداتی وارد است ، ولی بر سیستم نرخهای ثابت انتقادهای زیادتری وارد شده که بیشترین این انتقادها در زمینه انعطاف ناپذیری این سیستم و فشاری است که سیستم مذکور به دلیل تعدیل در نرخ برابری بر اقتصاد ملی وارد می کند؛ به طوری که بخش نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت بزرگی از بار تعدیل در نرخ برابری، بر دوش اقتصاد ملی و لاجرم تولید داخلی خواهد بود به هر حال ، سیستم ارزی کشور برخلاف اظهارنظرهای مختلف ، به سیستم ثبات خزنده گرایش زیادی دارد. در این سیستم ، به جای این که نرخ برابری یکباره کاهش و یا افزایش ارزش پیدا کند، در مراحل مختلف به طور تدریجی در طول ماهها یا سالهای طولانی تغییر ارزش می دهد. برای مثال ، اگر در نظر باشد نرخ برابری ،10 درصد کاهش و یا افزایش یابد، بهتر است این عمل در طول 5 سال و با نرخ2 درصد در سال صورت گیرد.این سیستم از این مزیت برخوردار است که مطمئن و پیامدهای آن قابل پیش بینی است . از طرف دیگر، تغییرات ماهانه یا سالانه در نرخ برابری ، به علت ابعاد کوچک آن ، نمی تواند انتظارات سفته بازی را تشدید کند و یا مازاد تقاضای سفته بازی ایجاد کند. البته نرخ تعدیل در نرخ برابری به ذخایر ارزی و طلای کشور ارتباط داده می شود.

نرخ ارز ثابت و شناور چیست

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا, مفهوم نرخ ارز ثابت و شناور در بسته آموزشی امروز آنا مورد بررسی قرار گرفت.

از آنجا که هنگام صادرات اقتصادی با کشورهای خارجی نیازمند پول خارجی آن کشور و یا پول بین‌المللی هستیم، تغییرات این پول در بازار بین‌المللی در صادرات و واردات کشورها مؤثر است؛ به‌عنوان مثال، افزایش نرخ ارز به معنای ارزان شدن کالاهای صادراتی و گران شدن کالاهای وارداتی کشور است.

بنابراین با صادر کردن آن و به‌دست‌آوردن ارز و تبدیل آن به پول داخلی، درآمد بیشتری عاید می‌شود. در نتیجه صادرات افزایش پیدا می‌کند. این نوع مبادلات در تقاضای ارز مؤثر است و می‌تواند قیمت آن را تغییر دهد.

بانک مرکزی جهت جلوگیری از این‌گونه تغییرات قیمت ارز، می‌تواند اقدام به عرضه‌ ارز هنگام عدم تقاضای آن کند تا قیمت ارز ثابت مانده و دستخوش تغییر در داخل کشور نگردد که این نرخ ارز در بازار را نرخ ارز ثابت می‌گویند.

اما هنگامی که بانک مرکزی قیمت ارز را در اختیار عرضه و تقاضای آن در بازار ارز بگذارد، قیمت ارز در بازار می‌تواند بالا یا پایین رود که به آن نرخ ارز شناور گویند.

در این وضعیت گویی هر یک از ارزها به‌صورت یک کالای متجانس درآمده که نرخ آن توسط بازار عرضه و تقاضای ارز تعیین می‌شود.

نظام ارز ثابت و نظام ارز شناور

نظام، مجموعه‌ای منظم از نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت عناصر است که بین آن‌ها روابطی وجود دارد یا این که رابطه‌‍‌ای ایجاد شود و هدفمند باشد. پول رایج هر کشور، برای کشورهای دیگر ارز نامیده می‌شود. نظام ارزی بر نرخ تجارت کالا و خدمات، جریان سرمایه، تورم، تعادل تراز پرداخت‌ها و دیگر متغیرهای اقتصادی تاثیر می‌گذارد.

نظام ارزی ایده آلی وجود ندارد که برای همه کشورها مناسب باشد. تصمیمات اقتصادی، اندازه و میزان تجارت خارجی و مالی کشور، تورم ثبت شده و نوع شوک‌هایی که کشورها با آن مواجه هستند در این انتخاب اثر گذار هستند.

تاریخچه نظام‌های ارزی

کنفرانس برتون وودز که استاندارد پایه طلا را برای نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت ارزها معرفی کرد، در ماه ژوئیه سال ۱۹۴۴ برگزار شد. ۴۴ کشور متحد در جنگ جهانی دوم در این کنفرانس شرکت کردند. در این کنفرانس علاوه بر معرفی نظام ارزی ثابت و پایه طلا، صندوق بین‌المللی پول (IMF) و بانک جهانی هم تأسیس شد.

مطابق این سیستم ارزی، قیمت هر اونس طلا ۳۵ دلار تعیین شد و کشورهای حاضر در این کنفرانس هم ارزش پول ملی خود را به دلار تعیین و تثبیت کردند.

کشورها می‌توانستند نرخ ارز خود را بین مثبت و منفی یک درصد تغییر دهند. این سیستم باعث شد تا دلار آمریکا به ارز رزرو جهانی تبدیل شود و بانک‌های مرکزی با تزریق دلار یا جمع‌ آوری آن از بازار نرخ ارز را تثبیت کنند.
آمریکا به سایر کشورهای جهان بدهکار بود و برای پرداخت این بدهی باید دلار چاپ می‌کرد. افزایش عرضه دلار آمریکا باعث می‌شد تا قیمت اونس طلا در برابر دلار آمریکا بالا رود.

این موضوع باعث خالی شدن ذخایر طلای بانک مرکزی آمریکا می‌شد. با وجود این که دولت‌ها اجازه داشتند به صورت دوره‌ای نرخ ارز را تغییر دهند، اما این سیستم ارزی دیگر کارایی نداشت. در سال ۱۹۷۳ رئیس‌جمهور آمریکا این کشور را از نظام ارزی ثابت با پایه طلا خارج کرد و نظام ارزی آمریکا به نظام ارزی شناور تغییر یافت.

طبقه ‌بندی نظام ارزی

معمولاً برای کشورها دو طبقه ‌بندی کلی نظام ارزی وجود دارد:

• نظام ارزی شناور
• نظام ارزی ثابت

در ادامه هر کدام را توضیح خواهیم داد.

نظام ارزی شناور

در نظام ارزی شناور، نرخ ارز با مکانیزم عرضه و تقاضای ارز تعیین می‌شود. در این نظام صادرکنندگان و واردکنندگان بدون دخالت عامل خارجی نرخ ارز را مشخص می‌کنند. تقاضای احتیاطی در زمان بی ثباتی بازار می‌تواند تاثیرات مخربی در این نوع نظام ارزی داشته باشد.

در این بازار اگر تراز تجاری مثبت باشد نرخ ارز به دلیل مازاد عرضه ارز کاهش پیدا می‌کند؛ اگر تراز تجاری منفی باشد، مازاد تقاضای ارز باعث افزایش نرخ آن می‌گردد. بنابراین تعدیل قیمت ارز خود به خود صورت می‌گیرد.

در نظام ارزی شناور وضعیت واقعی اقتصاد کشور در نرخ ارز منعکس می‌شود. اعمال محدودیت تجاری برای جریانات سرمایه‌ گذاری و نظارت بر صادرات و واردات کاهش پیدا می‌کند. زیرا بازار قیمت‌ها را مشخص می‌نماید.

ریسک و عدم اطمینان در تجارت داخلی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی با نوسانات کنترل نشده قیمت ارز افزایش پیدا می‌کند.

نظام ارزی ثابت

در نظام ارزی ثابت، بانک مرکزی مدیریت نرخ ارز را برعهده دارد. در واقع بانک با ورود در بازار ارز در مواقع نیاز باعث تعدیل نرخ ارز می‌شود. بانک مرکزی با خرید یا فروش ارز، بازار را کنترل می‌کند.

در نظام ارز ثابت همانند نظام ارز شناور، مکانیزم عرضه و تقاضای ارز وجود دارد، ولی به این گونه که اگر نرخ ارز افزایش یافت، بانک مرکزی از محل دارایی‌های خارجی خود با فروش ارز قیمت را تعدیل می‌کند. اگر نرخ ارز کاهش یابد، با خرید ارز و افزودن به دارایی‌های خارجی خود قیمت ارز را تعدیل می‌نماید.

در نظام ارزی ثابت به دلیل نظم در سیاست اقتصادی جابه‌جایی بیهوده منابع بین بازارهای موازی کمتر می‌شود و سرمایه گذاری خارجی و داخلی با اطمینان بیشتری انجام می‌شود. در نظام ارزی به علت مدیریت و کنترل نرخ ارز، تخصیص کارآمد منابع اقتصادی در بازارها نسبت به نظام شناور ارزی سخت‌تر است.

نظام ثابت ارز به دو صورت است:

1) نرخ ارز ثابت و پول کشور غیرقابل تبدیل:

در این صورت کنترل‌های دولتی بسیار شدید بوده و انحصار کامل در بازار ارز وجود دارد. نرخ ارز توسط دولت مشخص شده و به بازار تحمیل می‌شود. در این نوع نرخ ارز فقط دولت، خریدار، فروشنده ارز و تعیین کننده نرخ ارز است.

2) نرخ ارز ثابت و پول کشور قابل تبدیل:

در این حالت دولت در بازار ارز تلاش می‌کند با مداخله، نرخ ارز را در محدوده مشخص ثابت کند، ولی در عین حال قابل تبدیل است و ورود و خروج ارز آزاد است.

عوامل تأثیرگذار در تعیین نظام ارزی

در تعیین نظام ارزی چهار عامل را باید در نظر گرفت:

الف) شرایط اقتصادی کشور شامل اندازه باز بودن اقتصاد، توسعه مالی اقتصاد، سابقه تورمی، منشا شوک‌ها و چگونگی مواجه با آن‌ها.

ب) شرایط سیاسی کشور شامل ثبات سیاسی، تفکر سیاسی حاکم، تعامل بخش خصوصی و دولتی، ساختار نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت تصمیم‌گیری، روابط خارجی، دموکراسی و… .

ج) ترجیحات سیاست گذاری در اولویت ‌بندی اهداف، شامل زمان دستیابی به اهداف تعریف شده.

د) اعتبار سیاست گذاران و نهادهای کشور.

نرخ ارز شناور

نرخ ارز شناور، نوعی روش نرخ ارز است که در آن امکان نوسان ارزش واحد پول در واکنش به مکانیزم‌های بازار تبادل خارجی، وجود دارد. واحد پولی که از نرخ ارز شناور استفاده می‌کند به عنوان ارز شناور شناخته می‌شود.

نرخ ارز ثابت

نظامی است که منجر به باقی ماندن ارزش ارز یک کشور در محدوده مورد نظر دولت می‌شود. بیشتر کشورهای توسعه یافته جهان این نظام را انتخاب کرده‌اند. البته این سیستم مزایا و معایب مربوط به خودش را دارد.

در این مقاله درباره نظام ارز ثابت و شناور توضیح داده شده است. همچنین درباره تاریخچه نظام ارزی، عوامل تاثیرگذار بر آن و نرخ ارز ثابت و نرخ ارز شناور مطالبی ارائه شده است. امیدواریم از اطلاعات این مطلب بهره‌مند شوید. صرافی پرشیا ارز معتبرترین صرافی اصفهان آماده خدمت رسانی به شما مشتریان محترم است.

نظام‌های ارزی: نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت

به پول خارجی ارز گفته می‌شود. دولت‌ها برای تعیین نرخ ارز از نظام‌های ارزی متفاوتی استفاده می‌کنند. نرخ ارز قیمت پول محلی در برابر ارزهای خارجی را نشان می‌دهد. وقتی نظام ارزی کشوری شناور است، یعنی نرخ ارز توسط عرضه و تقاضا در بازار تعیین می‌شود. یعنی دولت تعیین کننده نرخ ارز نیست و نرخ ارز می‌تواند به طور آزادانه تغییر کند.

آموزش فارکس – سه دوره اصلی نظام های ارزی: استاندارد طلا (۱۸۷۰ تا ۱۹۱۴)، قرارداد برتون وودز (۱۹۴۵ تا ۱۹۷۱)، دوره بعد از برتون نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت وودز (۱۹۷۱ تا به امروز)

نظام ارزی شناور

در نظام ارزی شناور، نوسانات بلندمدت ارز نشانگر قدرت اقتصاد داخلی و همچنین تفاوت نرخ بهره میان کشورهاست. با این حال نوسانات ارزی کوتاه‌مدت نشانگر شایعات، بحران‌ها، حدس و گمان سرمایه گذاران و میزان عرضه و تقاضای روزانه ارز است. اگر میزان عرضه پول محلی بیشتر از تقاضا باشد، ارزش پول محلی در برابر ارزهای خارجی تضعیف خواهد شد و اگر تقاضا برای پول محلی بیشتر از عرضه باشد، شاهد گرانی آن در برابر ارزهای خارجی خواهیم بود.
نوسانات شدید و کوتاه‌مدت ارز می‌تواند نتیجه مداخله بانک‌های مرکزی در بازار ارز هم باشد. در واقع حتی در نظام ارزی شناور هم بانک‌های مرکزی می‌توانند بر نرخ ارز تأثیر بگذارند. هر چند که اکثر اقتصادهای بزرگ دنیا از نظام ارزی شناور استفاده می‌کنند، اما اگر ارزش پول ملی بیش از حد بالا یا پایین بیاید، بانک‌های مرکزی و دولت‌ها وارد بازار خواهند شد. این یعنی نظام ارزی شناور به این معنی نیست که دولت در بازار دخالتی نخواهد داشت. بی‌ارزش شدن یا تقویت بیش از حد ارزش پول ملی می‌تواند بر اقتصاد آن کشور آسیب جدی وارد کند و علاوه بر تأثیر منفی آن بر بخش تجارت خارجی، کشور را در پرداخت بدهی‌های بین‌المللی ناتوان کند. در چنین شرایطی دولت‌ها یا بانک‌های مرکزی با اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی سعی می‌کنند تا نرخ ارز را به تعادل برسانند.

نظام ارزی ثابت

در نظام ارزی ثابت، نرخ ارز را دولت تعیین می‌کند. در واقع دولت با تعیین قیمت پول ملی در برابر ارزهای خارجی، نرخ ارز را برای داد و ستد مشخص می‌کند. در این نظام ارزی دولت مجبور نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت است برای حفظ نرخ تعیین شده، اقدام به خرید یا فروش پول محلی در برابر ارزهای خارجی کند.
در واقع در نظام ارزی ثابت، نرخ ارز بر اساس قیمت یک ارز خارجی مثل دلار یا بر پایه طلا تعیین می‌شود. هدف از نظام ارزی ثابت، حفظ نوسانات ارز در یک دامنه محدود و کوتاه است. در نظام ارزی ثابت، صادرکنندگان و واردکنندگان داخلی اطمینان بیشتری از نرخ آتی ارز دارند. همچنین نظام ارزی باثبات به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا نرخ رشد تورم را پایین نگاه دارند و در عین حال با حفظ نرخ بهره پایین و اعطای تسهیلات پولی از بخش تجارت خارجی و سرمایه‌گذاری حمایت کنند.

تاریخچه نظام‌های ارزی

کنفرانس برتون وودز که استاندارد پایه طلا را برای ارزها معرفی کرد، در ماه ژوئیه سال ۱۹۴۴ برگزار شد. ۴۴ کشور متحد در جنگ جهانی دوم در این کنفرانس شرکت کردند. در این کنفرانس علاوه بر معرفی نظام ارزی ثابت و پایه طلا، صندوق بین‌المللی پول (IMF) و بانک جهانی هم تأسیس شد. طبق این سیستم ارزی، قیمت هر اونس طلا ۳۵ دلار تعیین شد و کشورهای حاضر در این کنفرانس هم ارزش پول ملی خود را به دلار تعیین و تثبیت کردند. کشورها این حق را داشتند که نرخ ارز خود را بین مثبت و منفی یک درصد تغییر دهند. این سیستم باعث شد تا دلار آمریکا به ارز رزرو جهانی تبدیل شود و بانک‌های مرکزی با تزریق دلار یا جمع‌آوری آن از بازار نرخ ارز را تثبیت کنند.
در سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، مازاد ترازهای پرداخت آمریکا به کسری تبدیل شد. این یعنی آمریکا به سایر کشورهای جهان بدهکار بود و برای پرداخت این بدهی باید دلار چاپ می‌کرد. افزایش عرضه دلار آمریکا باعث می‌شد تا قیمت اونس طلا در برابر دلار آمریکا بالا رود. اما از آنجایی که قیمت طلا در برابر دلار آمریکا ثابت بود، سرمایه گذاران با ارائه دلارهای خود به بانک مرکزی آمریکا، طلای ارزان خریداری می‌کردند. این موضوع باعث خالی شدن ذخایر طلای بانک مرکزی آمریکا می‌شد. با وجود اینکه دولت‌ها اجازه داشتند به طور دوره‌ای نرخ ارز را تغییر دهند، اما این سیستم ارزی دیگر کارایی نداشت. در سال ۱۹۷۳ رئیس‌جمهور آمریکا این کشور را از نظام ارزی ثابت با پایه طلا خارج کرد و نظام ارزی آمریکا به نظام ارزی شناور تغییر یافت.

آموزش فارکس – این تصویر به خوبی روند تغییر و تحولات نظام های ارزی را در سرتاسر دنیا نشان می دهد. ۱۸۷۱ آلمان هم مثل انگلیس به نظام ارزی ثابت طلا ملحق شد. سایر اقتصاد های بزرگ هم چنین کاری کردند. ۱۹۱۴ شروع جنگ باعث لغو استاندارد طلا شد. ۱۹۲۳-۱۲۹۷ کشور ها نرخ ارز را دوباره بر پایه طلا تعریف کردند. ۱۹۲۹-۱۹۳۶ دوباره و به تدریج استاندارد طلا کنار گذاشته شد. ۱۹۴۴ قرارداد برتون وودز امضا شد و نظام ارزی ثابت تعریف شد. ۱۹۵۹، دوره کنترل نرخ ارز به پایان رسید. ۱۹۶۷-۱۹۷۳، برتون وودز لغو شد. ۱۹۷۹سیستم پولی اروپایی تاسیس شد. ۱۹۹۱ ایتالیا و انگلیس از سیستم پولی اروپایی خارج شدند. ۱۹۹۹ یورو متولد شد.

معایب نظام ارزی ثابت

کشورهای در حال توسعه معمولاً از نظام ارزی ثابت برای محدود کردن نوسانات کوتاه‌مدت ارز استفاده می‌کنند. این نظام ارزی به واردکنندگان، صادرکنندگان و سرمایه گذاران اجازه می‌دهد تا بدون نگرانی از نوسانات ارز به فعالیت خود ادامه دهند. با این حال نظام ارزی ثابت توانایی بانک‌های مرکزی در تعیین نرخ بهره را محدود می‌کند. تنظیم درست نرخ بهره برای رشد باثبات هر اقتصادی ضروری است.
همچنین در نظام ارزی ثابت، نرخ ارز نمی‌تواند توسط بازار به سطح تعادلی برسد. برای اینکه نظام ارزی ثابت واقعاً کارایی داشته باشد، دولت‌ها به ذخایر ارزی بزرگی نیاز دارند تا در صورت لزوم با عرضه یا جمع‌آوری پول از بازار، نرخ ارز را ثابت نگه دارند. علاوه بر این اگر دولت در تعیین نرخ ارز غیرمنطقی عمل کند، بازارهای غیر رسمی و موازی برای ارز ظاهر می‌شوند. اگر تفاوت نرخ ارز بین ارز دولتی و بازار موازی بیش از حد باشد، تمامی ذخایر ارزی بانک مرکزی به مرور زمان از بین خواهد رفت و در نتیجه ارزش پول نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت ملی سقوط خواهد کرد. در واقع آسیب چنین اتفاقی خیلی بیشتر از نوسانات روزانه ارز در نظام ارزی شناور است.
به طور مثال در سال ۲۰۱۸ ایران بعد از سقوط ۸ درصدی ارزش ریال در یک روز، با تعیین نرخ ارز ۴۲ هزار ریالی برای هر دلار آمریکا سعی کرد تا از ارزش پول ملی محافظت کند. این در حالی است که پیش از این اقدام بانک مرکزی، نرخ ارز دولتی ۳۷ هزار ریال و نرخ ارز در بازار آزاد ۶۰ هزار ریال بود. تقریباً کمتر از یک سال بعد دولت نتوانست نظام ارزی ثابت را حفظ کند و در نتیجه رو به نظام ارزی شناور آورد و نرخ هر دلار آمریکا در ایران به محدوده ۱۳۰ هزار ریالی رسید.

نرخ ارز ثابت چیست و چه مزایایی دارد؟

نرخ ارز ثابت به طور خلاصه یعنی حفظ ارزش پول یک کشور در محدوده مشخص و مورد نظر دولت می‌باشد.

اکثر کشور های در حال توسعه و توسعه یافته‌ی جهان از سال ۱۹۷۰ به این موضوع توجه ویژه‌ای نشان داده و شروع به پیاده‌سازی آن کردند.

این سیستم نرخ ارز ثابت، مزایا و معایب مختلفی برای دولت ها و بانک مرکزی‌ ها دارد.

مقاله مرتبط : نرخ ارز چیست؟

نرخ نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت ارز ثابت برنامه‌ای می‌باشد که به وسیله‌ی بانک ها و دولت ها مورد استفاده قرار گرفته تا نرخ ارز رسمی و ملی کشور را به نرخ ارز کشوری دیگر وابسته کند و یا اینکه قیمت ارز ملی کشور اثر متقابلی از قیمت طلا بگیرد.

هدف از پیاده سازی نرخ ارز ثابت در برنامه دولت ها و بانک های مرکزی، نگهداری نرخ ارز در یک محدوده مشخص می باشد.

نرخ ارز ثابت، باعث آرامش خاطر صادرکنندگان و واردکنندگان می باشد و همچنین برای دولت نرخ تورم پایین در بلند مدت را به ارمغان می آورد که نرخ سود را کاهش داده و باعث تقویت سرمایه‌گذاری و تجارت می‌شود.
بسیاری از کشورهای بزرگ صنعتی از نرخ ارز شناور استفاده می‌کنند که مبنای تعیین قیمت ارز، بازار ارز خارجی(فارکس) می باشد، این در حالیست که کشورهای در حال توسعه و همچنین توسعه یافته، استفاده از نظام ارزی ثابت را ترجبح می‌دهند.

معایب و مزایای نرخ ارز ثابت چیست؟

کاربردی که سیستم نرخ ارز ثابت برای ملت‌های در حال توسعه داشته، این است که این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا بتوانند سفته بازی کنند و از یک سیستم باثبات برخوردار باشند.

یک سیستم باثبات ارزی این امکان را به سرمایه‌گذاران، واردکنندگان و صادرکنندگان می‌دهد تا بدون نگرانی بتوانند در مورد تهدید‌های ارزی پیش روی خود آمادگی لازم را بدست آورند.
با این اوصاف، امکان تعدیل نرخ بهره را از بانک مرکزی سلب می‌کنند و مانع از رشد اقتصادی آن می‌شود.

یک نظام ارزی با نرخ ارز ثابت مانع از آن می‌شود که درصورت پرارزشی و یا کم ارزشی ارز کشور، امکان تعدیلات در بازار ارز صورت بگیرد و در صورت فشار مازاد به ارز بتواند مانع از نوسانات بشود.

در صورتی که یک نرخ ارز غیرواقعی بر بازار ارز حکم فرما شود، در نهایت یک دوگانگی قیمتی ایجاد نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت می‌شود که شکاف قیمتی به وجود آمده، باعث می‌شود کنترل بازار ارز از دست بانک مرکزی خارج شود و منجر به کاهش دوره‌ای نرخ ارز و کمبود در بازار ارز خارجی می‌شود.

این موضوع تاثیر به مراتب زیان‌آورتری نسبت به تعدیل دوره‌ای در نظام‌های با نرخ ارز شناور دارد.

براساس آمار‌ها در سال ۲۰۱۸ کشور ایران با کاهش ۸ درصدی از ارزش پول ملی کشور در مقایسه با ارز دلار آمریکا، نرخ ارز دلار ۴۲۰۰ تومانی را تعیین کند که این نرخ ارز ثابت بین دو نرخ ارز ۶۰۰۰ تومانی معامله‌گران و نرخ ارز ۳۷۰۰ تومانی رسمی کشور بوده است.

حال باید دید روند بانک مرکزی و دولت برای پیگیری نرخ ارز ثابت در ادامه چه تاثیراتی بر اقتصاد کشور ایران خواهد گذاشت و چگونه سیستم نرخ ارز ثابت باعث تعدیل بهره می‌گردد؟