دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم

Arbitrum یکی دیگر از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای همکاری نزدیک با اتریوم طراحی شده است. امکانات و ویژگی‌های این پروژه به توسعه‌دهندگان Solidity کمک می‌کند که قراردادهای هوشمند خود را به‌ صورت متقابل کامپایل کنند. سه مؤلفه اصلی Arbitrum شامل یک کامپایلر، EthBridge و اعتباردهنده است. این پروژه توکن بومی و مخصوص به خود را ندارد و به نظر نمی‌رسد که قصدی برای راه‌اندازی آن داشته باشد. یکی دیگر از نکات برجسته Arbitrum که می‌توان به آن اشاره کرد این است که از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش‌ها یا فناوری rollup هم پشتیبانی می‌کند.

خالق اتریوم برای انتقال NFT ها به لایه دوم راهکار ارائه داد

ویتالیک بوترین موسس اتریوم راهکاری به منظور انتقال NFT ها به لایه دوم ارائه داده است. انتقال NFT ها به لایه دوم به دلیل نیاز به حل مسائل و مشکلات کارمزد گس زیاد در شبکه اتریوم است. بوترین پروپوزالی برای طرح بین رول آپ‌ به جای استفاده از یک رول آپ مجزا ارائه داده است.

صنعت NFT ها به رشد و پذیرش خود ادامه می‌دهند. فارغ از معیارهای چشمگیری که این صنعت کسب کرده است، مشکل افزایش کارمزد گس وجود دارد که مانع از رشد این توکن‌ها شده است. در این بین، ویتالیک بوترین موسس اتریوم، انتقال NFT ها به لایه دوم از طریق قابلیت بین رول آپی را معرفی کرده است.

قابلیت انتقال بین رول آپی

طبق گفته ویتالیک بوترین، انتقال NFT ها به لایه دوم می‌تواند از طریق پلتفرم تک رول آپ محقق شود، اما این روش آنچنان مناسب NFT ها نیست. وی به دلایلی نظیر حجم بالای NFT ها اشاره کرده است که مدیریت کارآمد و نیاز NFT ها به تعامل‌پذیری با سایر بخش‌های اکوسیستم اتریوم را برای پلتفرم‌های تک رول آپی دشوار می‌سازد.

بدین منظور، بوترین راهکاری پیشنهاد داده که شامل ثبت NFT ها در شبکه مبدا و ایجاد NFT های بین زنجیره‌ای با قابلیت انتقال بین رول آپ‌های مختلف است. این فرایند شامل انتقال NFT به قرارداد مدیریت بین زنجیره‌ای است و مقصد و مالک اولیه NFT را نیز در برمی‌گیرد. سپس از قرارداد مدیریت بین زنجیره‌ای (wrapper management contract) به منظور ایجاد NFT بین زنجیره‌ای استفاده می‌شود.

برداشت این NFT ها نیز شامل تعامل با قرارداد مدیریت بین زنجیره‌ای می‌شود. ویتالیک بوترین در خصوص تاخیر در برداشت‌ها گفته است که کاربران می‌توانند در رول آپ اول، توکن خود را ایجاد کنند و به مزایده بگذارند و سایر کاربران با نرم‌افزار مناسب می‌توانند از اعتبار و صحت NFT اطمینان حاصل کنند و آن را خریداری کنند. دلیل این روش نامتعارف آن است که دریافت توکن توسط رول آپ دوم ممکن است تا یک هفته طول بکشد.

رشد عرصه NFT

در سال ۲۰۲۱، صنعت NFT ها مورد توجه ویژه‌ای قرار گرفته است زیرا جامعه رمزارزها با هیاهوی این عرصه آشنا شده‌اند. اعداد و ارقام چشمگیری در این عرصه وجود دارند، به طوری که می‌توان مهم‌ترین آن، مزایده اثر هنری NFT بیپل (Beeple) است که به قیمت ۶۹ میلیون دلار فروخته شد. هم‌چنین می‌توان به اولین توییت جک دورسی اشاره کرده که NFT آن به قیمت ۲.۹ میلیون دلار معامله شده است.

بلاک چین اتریوم میزبان بخش عمده‌ای از NFT ها است. ارزش بازار پروتکل‌های NFT به بیش از ۳۶.۶ میلیارد دلار و حجم معاملات روزانه آن نیز به بیش از ۸ میلیارد دلار رسیده است.

پروپوزال بوترین به چه دلیل مهم است؟
رشد NFT ها می‌تواند به شدت تحت تأثیر کارمزدهای زیاد شبکه اتریوم قرار بگیرد. با ارائه پروپوزال اخیر، کاربران NFT می‌توانند کارمزد تراکنش‌های خود را کاهش دهند. این موضوع تاثیر بسزایی بر رشد بیشتر و پذیرش گسترده این توکن‌ها خواهد گذاشت.

لایه دوم اتریوم و بهترین پروژه های آن

با توجه ‌به پتانسیل اتریوم برای پروژه های دیفای و افزایش احتمالی تعداد کاربران این پلتفرم، در این مطلب قصد داریم به بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره کنیم. همراه ما باشید.

بسیاری از افراد از ویژگی های متعدد تکنولوژی بلاک چین مانند شفافیت، ایمنی، تغییرناپذیری و غیرمتمرکزبودن اطلاع دارند. از سوی دیگر، این تکنولوژی نوین در کنار ویژگی های پرشمار خود، معایب و محدودیت هایی دارد که همواره توسط کاربران و کارشناسان این حوزه مورد بحث قرار گرفته است. اساساً هدف اصلی تکنولوژی بلاک چین، ایجاد تغییر بنیادی در دنیای اطراف انسان هاست. با وجود این ، برای درک عمیق تر و البته صحیح تر این تکنولوژی ضروری است تا از محدودیت های آن نیز اطلاع داشته باشیم؛ زیرا به طورکلی تنها با آگاهی از محدودیت هاست که می توان چیزی به خصوص را ارتقا داد.

بلاک چین برای اینکه به بزرگ ترین شبکه در سرتاسر جهان تبدیل شود، با موانع و محدودیت های زیادی مانند پیچیدگی و عدم درک توسط عموم افراد، حمله پنجاه و یک درصدی، کمبود افراد متخصص این حوزه، مصرف انرژی به میزان بالا و البته مقیاس پذیری روبرو است. دقت داشته باشید که بلاک چین یکی از کاربردی ترین تکنولوژی های عصر حاضر است که هم زمان با پذیرش بیشتر توسط عموم افراد، با مشکلات اساسی مثل افت سرعت و مقیاس پذیری روبه رو شده است، اما در این میان، راهکارهای لایه دوم اتریوم، به دنبال این هستند تا هرچه سریع تر این معضل شبکه های بلاک چین را برطرف کنند

بلاک چین اتریوم چیست؟

قبل از هر چیز بهتر است بدانیم بلاکچین اتریوم به طور کلی چیست. اتریوم، در واقع یک پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز است که مبادلات همتا به همتا را با کمک یک سری قراردادهای هوشمند برای کاربران ممکن ساخته و موجب میشود کاربران بدون نیاز به هیچ مرجع مرکزی مبادلات و معاملات خود را در بستر امن و قابل اعتماد آن صورت دهند. سوابق تراکنشات در این شبکه تغییر ناپذیرند و برای تایید در سراسر شبکه توزیع می گردند. اتر، رمزارز بومی این شبکه است که به عنوان هزینه تراکنشات در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. اتریوم را نسل دوم بلاکچین پس از بیت کوین میدانند.بلاکچین اتریوم بسیاری از ایرادات نسل اول بلاکچین ها را بهبود بخشیده است و از آن در حوزه DeFi، ساخت برنامه های غیرمتمرکز DApps و NFT ها استفاده میشود.

مقیاس پذیری بلاکچین چیست؟

با اینکه صنعت نوآورانه بلاکچین ویژگی های منحصر به فردی دارد و اقتصاد جهانی را به طور موثر تحت تاثیر قرار داده است، اما زیربنای آن با چالش های مهمی روبروست که به چالش های “سه گانه بلاکچین” شهرت دارند و شامل ایجاد تعادل بین سه عامل امنیت، تمرکززدایی و مقیاس پذیری میشوند.

مقیاس پذیری (Scalability)، در واقع به تعداد و سرعت پردازش تراکنشات در هر ثانیه اشاره دارد و یکی از فاکتورهای بسیار مهم و ضروری شبکه است که رشد و توان عملیاتی آن را در آینده تضمین می کند. تسویه و تراکنشات سریع، تنها راه رقابت با پلتفرم های سنتی متمرکز است. برای مثال بیت کوین میتواند تنها 4 تا 7 تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند، در حالی که ویزاکارت قابلیت پردازش 1700 تراکنش در ثانیه را دارد. به همین دلیل است که برای رقابت با چنین سیستم های سنتی، بلاکچین نیز باید خود را به سطوح بالای مقیاس پذیری برساند و یا از آن نیز فراتر رود. خوشبختانه راه حل هایی در این رابطه در نظر گرفته شده است که به راه حل های مقیاس پذیری لایه 1 و لایه 2 معروف هستند. حال لایه اول و دوم اتریوم چیست.

منظور از لایه اول اتریوم چیست؟

در بحث لایه اول و دوم اتریوم، منظور از لایه 1 تغییر در خود بلاکچین (درون زنجیره) است و لایه 2 به نوعی به ادغام عامل سومی اشاره دارد که میتواند منجر به بهبود ویژگی های لایه 1 شود. در لایه 1 یا همان لایه اول، شالوده خود پروتکل بلاکچین به منظور بهبود مقیاس پذیری از روش های مختلف تقویت میشود و قوانین پروتکل مستقیماً تغییر می کند تا سرعت و ظرفیت تراکنش افزایش یابد که این کار را میتوانند از روش های مختلف انجام دهند:

بهبود پروتکل اجماع

اتریوم 2.0 از این راه حل برای افزایش سرعت مقیاس پذیری و کاهش مصرف انرژی خود استفاده کرده است و از PoW به اثبات سهام (PoS) روی آورده است.

شاردینگ

شاردینگ، یکی از راه حل های محبوب مقیاس بندی در لایه اول است که کل بلاکچین را به اجزای کوچکی به نام “شارد” تقسیم می کند تا به طور همزمان و موازی به پردازش تراکنشات شبکه بپردازند و سرعت تراکنشات را افزایش دهند.

منظور از لایه دوم اتریوم چیست؟

در بررسی لایه اول و دوم اتریوم، حال به تعریف لایه دوم میرسیم. لایه 1 هر چقدر هم که با استفاده از شاردینگ بتواند به نتایج خوبی در اتریوم 2.0 برسد، باز جای رشد دارد. اینجاست که لایه 2، توان مقیاس پذیری را به طور چشمگیری افزایش می دهد. در واقع در لایه 2، اتریوم از راه حل های off-chain برای بهبود مقیاس پذیری خود استفاده می کند.

لایه دوم، در واقع برنامه های غیرمتمرکز، پروتکل ها و پروژه هایی هستند که بر روی لایه دوم اجرا میشوند و این لایه در واقع شبکه ایست که بر روی لایه اول یا همان شبکه اصلی اتریوم پیاده سازی میشود. این لایه کمک می کند تا تراکنشات به خارج از شبکه برون سپاری شده و به صورت off-chain پردازش شوند. این در حالیست که خود تراکنشات در قالب قراردادهای هوشمندی در شبکه اتریوم اصلی حفظ میشوند. از این طریق کارایی و مقیاس پذیری شبکه افزایش یافته و ازدحام شبکه به حداقل می رسد.

اهمیت استفاده از لایه دوم اتریوم چیست؟

هم زمان با افزایش محبوبیت و البته کاربرد اتریوم، شاهد افزایش تعداد کاربران این شبکه خواهیم بود. هرچه تعداد کاربران فعال درون شبکه بیشتر باشد، ترافیک شبکه هم بیشتر می شود. با توجه به اینکه در حال حاضر ظرفیت شبکه محدود است، هزینه استفاده از خدمات شبکه افزایش می یابد؛ چراکه با افزایش تعداد تراکنش ها در شبکه، رقابت برای انجام هرچه سریع تر آنها بیشتر می شود که در نهایت منجر به افزایش کارمزد تراکنش های اتریوم خواهد شد.

از این رو، راه حل های لایه دوم نقش حیاتی در پرداختن به مسائل مربوط به بهبود عملکرد شبکه ایفا می کنند. گرچه تاکنون روش های مختلفی برای بهبود مقیاس پذیری اتریوم ارائه شده است، اما تا به امروز بسیاری از آنها در مرحله تحقیق و آزمایش باقی مانده اند و به اجرا نرسیده اند. با این حال رویکرد لایه دوم منجر به بهبود مقیاس پذیری و سرعت انجام تراکنش ها شده است.

معرفی بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم

از زمان معرفی این راه حل، پروژه های متعددی برای رفع چندین مشکل مختلف، به وجود آمده اند. در ادامه به برخی از مهم ترین و بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره می کنیم:

پالی گان (Polygon)

Polygon یک پلتفرم در حال ظهور است که برای توسعه و اتصال شبکه های بلاکچین مبتنی بر اتریوم طراحی شده است. این پلتفرم باعث بهبود انعطاف پذیری و امنیت اتریوم می شود.

آربیتروم (Arbitrum)

Arbitrum یکی دیگر از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای همکاری نزدیک با اتریوم طراحی شده است. امکانات و ویژگی های این پروژه به توسعه دهندگان Solidity کمک می کند که قراردادهای هوشمند خود را به صورت متقابل کامپایل کنند. سه مؤلفه اصلی Arbitrum شامل یک کامپایلر، EthBridge و اعتباردهنده است. این پروژه توکن بومی و مخصوص به خود را ندارد و به نظر نمی رسد که قصدی برای راه اندازی آن داشته باشد. یکی دیگر از نکات برجسته Arbitrum که می توان به آن اشاره کرد این است که از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش ها یا فناوری rollup هم پشتیبانی می کند.

Optimism

Optimism نیز از معروف ترین و بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای کاهش هزینه و بهبود سرعت انجام تراکنش ها، پیشنهاداتی ارائه کرده است. توسعه دهندگان با استفاده از این پروژه می توانند قراردادهای هوشمند Solidity را با برخی محدودیت ها ایجاد کنند. یکی از نکات برجسته Optimism، همکاری مستقیم با Synthetix است. این پلتفرم شرایط استیکینگ را با استفاده از توکن بومی SNX برای کاربران فراهم کرده است.

Immutable-X

Immutable-X اولین راه حل مقیاس پذیری لایه دوم برای توکن های NFT در اتریوم است. کارمزد گس صفر، تأیید فوری تراکنش ها، مقیاس پذیری بی عیب و نقص از جمله ویژگی های این پروژه است.

X-Dai یک زنجیره جانبی مبتنی بر اتریوم است و امکان پردازش تراکنش ها با کارمزدهای کمتر و سرعت بالاتر را برای کاربران فراهم کرده است. این پلتفرم از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می کند تا به کاربران کمک کند توکن های xDAI را به عنوان سهام در شبکه ها قرار دهند.جذاب ترین بخش در مورد xDAI این است که یک استیبل کوین است. این پروژه به لطف ادغام و شراکت با سایر پلتفرم ها، در حال رشد و توسعه است.

سخن پایانی

راه حل های لایه دوم اتریوم، رویکردهای پیشنهادی برای بهینه کردن روند انجام تراکنش ها، هم زمان با افزایش ترافیک شبکه هستند. مقیاس پذیری یکی از چالش های همیشگی ارزهای دیجیتال است که تاکنون روش های متعددی برای رفع آن پیشنهاد شده است. در این مطلب به تعدادی از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره کردیم. پروژه هایی که هر یک برای بهبود مقیاس پذیری و کاهش هزینه های گس ایجاد شده اند و در حال توسعه هستند.

تراکنش‌های سریع و ارزان؛ راهکارهای لایه دوم اتریوم چه هستند؟

رشد سریع امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن‌های غیرمثلی (NFT) و بازی‌ها باعث افزایش استقبال از دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم بلاک چین اتریوم شده و آن را با مشکل ازدحام مواجه کرده است. با توجه به اینکه ظرفیت فعلی شبکه اتریوم به‌اندازه‌ای است که تنها ۱۵ تراکنش بر ثانیه را پشتیبانی می‌کند، این ازدحام به ایجاد گلوگاه‌ها و افزایش کارمزد تراکنش‌ها منجر می‌شود. همچنین، برخی از نرم‌افزارهای غیرمتمرکز (dApp) که روی بلاک چین اتریوم ساخته شده‌اند، گاهی به‌خاطر این ازدحام غیرقابل‌استفاده می‌شوند.

مهاجرت اتریوم به یک شبکه مبتنی بر اثبات سهام که از تکنیک «شاردینگ» (Sharding) استفاده می‌کند، می‌تواند بخشی از این فشار را که روی لایه اول قرار دارد کاهش دهد. اتریوم برای این کار شبکه جدید را به چندین شارد یا زنجیره فرعی تقسیم می‌کند تا فشار روی شاردهای مختلف توزیع شود و ضمن کاهش ازدحام شبکه، ظرفیت تراکنش‌ها را نیز افزایش دهد.

با این حال، پیاده‌سازی کامل شبکه جدید اتریوم (موسوم به اتریوم ۲.۰) چندین سال طول می‌کشد و در حال حاضر هیچ نشانه‌ای از کاهش تقاضا برای استفاده از شبکه اتریوم در آینده نزدیک دیده نمی‌شود. از این رو، نیاز مبرم به راهکارهای مقیاس‌پذیری باعث شده است که به‌جای تمرکز بر ارتقای عملکرد لایه اصلی اتریوم، استقبال از فناوری‌های لایه دوم که روی لایه اول و اصلی این شبکه اجرا می‌شود سرعت بگیرد.

لایه دوم و فناوری‌های مرتبط با آن، راهکارهای متفاوتی برای مقیاس‌پذیری اتریوم ارائه می‌دهند که هریک مزایا و هزینه‌های خاص خود را دارد. برخی از این راهکارها عبارت‌اند از:

• پلاسما (Plasma)
• زنجیره‌های جانبی (Sidechains)
• کانال‌های وضعیت و کانال‌های پرداخت (State Channels and Payment Channels)
• رول‌آپ‌های آپتیمیستیک (Optimistic Rollups)
• رول‌آپ‌های زی‌کِی (ZK-Rollups)
• والیدیوم (Validium)
• پروتکل‌های تجمیع‌کننده (Aggregator)

زنجیره‌های جانبی از یک فناوری اثبات‌شده و کارآمد استفاده می‌کنند و از طریق سازگاری با ماشین مجازی اتریوم، امکان انجام تراکنش‌های پیچیده‌تری را فراهم می‌کنند. با این‌ حال، این زنجیره‌ها کمتر غیرمتمرکز هستند و به‌جای استفاده از امنیت لایه اصلی، به مکانیسم‌های اجماع خود تکیه دارند. بنابراین، از لحاظ فنی به‌عنوان پروتکل لایه دوم به معنای رایج آن به شمار نمی‌روند.

پی‌او‌اِی نتورک (POA Network) و ایکس‌دای چین (xDai Chain) نمونه‌هایی از پروژه‌های زنجیره جانبی هستند.

کانال‌های وضعیت و کانال‌های پرداخت

کانال‌های وضعیت یکی از اولین راهکارهای دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم مقیاس‌پذیری لایه دوم هستند که به‌طور گسترده‌ای مورد بحث‌ و‌ بررسی قرار گرفته‌اند. این راهکار با استفاده از قراردادهای چندامضایی، به مشارکت‌کنندگان امکان می‌دهد که تراکنش‌های سریع و متعددی را در خارج از زنجیره انجام دهند. تراکنش‌های انجام‌شده در کانال‌های وضعیت، هر زمان که لازم باشد، برای نهایی‌شدن به لایه اول ارسال می‌شوند.

کانال‌های وضعیت قادر به مدیریت تعاملات پیچیده‌تری مانند بازی‌ها هستند. این در حالی است که کانال‌های پرداخت در واقع نسخه ساده‌ای از کانال‌های وضعیت هستند که فقط پرداخت‌های میان دو مشارکت‌کننده را انجام می‌دهند.

کانال‌های وضعیت توان عملیاتی بسیار بالایی برای انجام تراکنش‌ها با هزینه بسیار پایین دارند. این قابلیت آنها را به گزینه ایدئالی برای ریزپرداخت‌ها (micropayment) تبدیل کرده است؛ اما هزینه زمانی و مالی راه‌اندازی و استقرار این کانال‌ها برای پرداخت‌هایی که فقط یک بار انجام می‌شوند مناسب نیست؛ چراکه وجوه انتقالی باید در کانال‌های پرداختِ باز قفل شوند و همین مسئله باعث می‌شود که این کانال‌ها فقط برای تراکنش‌های متعدد و پی‌درپی مناسب باشند.

سلر (Celer)، پرون (Perun) و رِیدن (Raiden) پروژه‌های مشهوری هستند که از کانال‌های وضعیت در اتریوم استفاده می‌کنند.

رول‌آپ‌های آپتیمیستیک چیست

رول‌آپ‌های آپتیمیستیک به‌صورت موازی با زنجیره اصلی اتریوم در لایه دوم قرار می‌گیرند (آپتیمیستیک در لغت به‌معنای خوش‌بینانه است). این رول‌آپ‌ها امکان انجام تراکنش‌ها را به‌صورت ارزان و با قابلیت مقیاس‌پذیری بالا فراهم می‌کنند.

در رول‌آپ‌ها، تراکنش‌ها به‌صورت گروهی و خارج از لایه اول اجرا می‌شوند؛ اما همه این تراکنش‌ها در نهایت در قالب یک تراکنش واحد به لایه اصلی اتریوم ارسال می‌شوند و از همین طریق، از امنیت شبکه اصلی اتریوم هم بهره‌مند خواهند شد.

یکی از دلایل سرعت پایین و هزینه بالای خدمات شبکه اتریوم، محاسبات مربوط به الگوریتم اثبات کار (proof of work) آن است. از آنجا که رول‌آپ‌ها اساساً هیچ محاسباتی انجام نمی‌دهند، توانسته‌اند مقیاس‌پذیری را تا ۱۰۰ برابر افزایش دهند. این رقم در آینده با راه‌اندازی شاردینگ اتریوم بیشتر نیز خواهد شد.

پیش‌فرض رول‌آپ‌های آپتیمیستیک (همان طور که از اسمشان پیداست) این است که تراکنش‌ها معتبر هستند؛ مگر اینکه شواهدی از تقلب وجود داشته باشد که در این صورت، اقدام به انجام محاسبات می‌کنند. این رول‌آپ‌ها از یک سیستم التزام و اخذ تعهد استفاده می‌کنند که بر اساس آن، کسی که مسئول یک تراکنش مخرب شناخته شود، دارایی وثیقه‌اش توقیف می‌شود. بخشی از این دارایی توقیف‌شده سوزانده و بخشی دیگر به‌عنوان مشوق به طرفی که فعالیت مخرب را در شبکه به‌درستی انجام داده، اعطا می‌شود.

از آنجا که رول‌آپ‌های آپتیمیستیک با ماشین مجازی اتریوم و زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) سازگاری دارند، می‌توانند هر کاری را که در لایه اول اتریوم امکان‌پذیر است انجام دهند. این رول‌آپ‌ها امن و غیرمتمرکز هستند؛ چراکه همه داده‌های تراکنش‌های آنها در زنجیره لایه اصلی ذخیره می‌شود.

رول‌آپ‌ها در عین حال مقیاس‌پذیری را نیز فراهم می‌کنند. با این‌ حال، به‌دلیل احتمال وجود چالش‌های مربوط به تقلب، ممکن است زمان انتظار برای ثبت تراکنش‌های درون‌زنجیره‌ای طولانی شود.

رول‌آپ‌های آپتیمیستیک هم از پرداخت‌های ساده و هم از قراردادهای هوشمند پیچیده پشتیبانی می‌کنند. به همین دلیل برای نرم‌افزارهای دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم دیفای مناسب‌تر هستند. پروتکل‌های آپتیمیزم (Optimism)، آربیتروم (Arbitrum) و کارتزی (Cartesi) ازجمله پروژه‌های متعددی هستند که فناوری رول‌آپ‌های آپتیمیستیک را پیاده‌سازی کرده‌اند.

پلتفرم یونی سواپ (Uniswap) که پیشروترین صرافی غیرمتمرکز است، به‌تازگی اعلام کرده که قصد دارد گامی دیگر در راستای پذیرش فناوری لایه دوم بردارد. یونی سواپ می‌خواهد برای کاهش چشمگیر هزینه‌های تراکنش برای کاربران، نرم‌افزار خود را روی پروتکل آپتیمیزم هم راه‌اندازی کند.

رول‌آپ‌های زی‌کِی

دانایی صفر یا Zero-Knowledge تراکنش‌های خارج از زنجیره را دسته‌بندی کرده و یک گواه رمزنگاری‌شده برای آن ایجاد می‌کنند که اسنارک (SNARK) نامیده می‌شود. برخلاف رول‌آپ‌های آپتیمیستیک که هیچ محاسباتی برای امنیت تراکنش‌ها انجام نمی‌دهند، رول‌آپ‌های زی‌کی محاسبات برون‌زنجیره‌ای خود را دارند و گواه اعتبار حاصل از این محاسبات را به زنجیره لایه اول ارسال می‌کنند.

در رول‌آپ‌های زی‌کِی وضعیت حساب‌ها و موجودی‌ها به‌وسیله دو درخت مرکل جداگانه نشان داده می‌شوند. ریشه‌های درخت‌های مرکل که از هش موجودی و وضعیت حساب‌ها به‌دست آمده‌اند، اطمینان می‌دهند که هیچ‌کس نمی‌تواند داده‌ها را جعل کند. ریشه‌های هر دو درخت مرکل در یک قرارداد هوشمند اتریومی ذخیره می‌شوند که اطلاعات مختصری را از وضعیت ساید چین ارائه می‌دهد. تمامی داده‌های دیگر، به‌صورت برون‌زنجیره‌ای (آف‌چین) ذخیره می‌شوند.

در تصویر بالا، برای سادگی از یک درخت مرکل برای نمایش وضعیت و موجودی حساب‌ها استفاده کرده‌ایم اما در عمل، در زی‌کِی رول‌آپ‌ها از دو ریشه درخت مرکل استفاده می‌شود؛ یکی برای حساب‌ها (آدرس‌ها) و دیگری برای موجودی و نانس حساب‌ها.

دانایی صفر: گواه دانایی صفر (Zero-Knowledge proof)، یک تکنیک رمزنگاری است که به شما اجازه می‌دهد که بدون اینکه جزییات یک راز را افشا کنید، به دیگران ثابت کنید که راز را می‌دانید. فرد تأییدکننده یا اعتبارسنج هم با استفاده از روش‌های ریاضی، می‌تواند بدون آگاهی از یک راز، تشخیص دهد که افراد دیگر به آن آگاه هستند یا خیر.

قراردادهای هوشمند رول‌آپ‌های زی‌کی، وضعیت همه تراکنش‌ها را در لایه دوم نگهداری می‌کنند و این داده‌‌ها فقط با گواه اعتبار امکان به‌روز شدن دارد. این رول‌آپ‌ها برای تأیید تراکنش فقط به گواه اعتبار نیاز دارند، نه همه داده‌های تراکنش‌ها. به همین دلیل، اعتبارسنجی بلاک‌ها در آنها سریع‌تر و ارزان‌تر انجام می‌شود. علت این امر آن است که بلاک‌ها در این رول‌آپ‌ها داده‌های کمتری را در خود جای می‌دهند و گس (gas) کمتری استفاده می‌کنند.

علاوه بر این، چون قرارداد رول‌آپ زی‌کی خودش تراکنش‌ها را تأیید کرده است، دیگر هیچ تأخیری در انتقال از لایه دوم به لایه اول وجود نخواهد داشت. در نتیجه، نهایی‌شدن برای گواه‌های دانایی صفر (ZK-proofs) زمان کمتری می‌برد و در عین‌ حال، امنیت و غیرمتمرکزبودن آن نیز حفظ می‌شود؛ چراکه داده‌های موردنیاز برای بازیابی وضعیت در لایه اول اتریوم ذخیره شده است.

با این حال، برخی از رول‌آپ‌های زی‌کِی از ماشین مجازی اتریوم پشتیبانی نمی‌کنند و محاسبات مربوط به گواه اعتبار نیز سنگین و پیچیده است. این مسئله باعث می‌شود که این رول‌آپ‌ها برای نرم‌افزارهای غیرمتمرکزی که فعالیت درون‌زنجیره‌ای چندانی ندارند، نامناسب باشند.

در میان پروژه‌هایی که رول‌آپ‌های زی‌کِی را پیاده‌سازی کرده‌اند، می‌توان از زی‌کِی سینک (zkSync) و زی‌کِی سواپ (ZKSwap) نام برد. زی‌کِی سینک با استفاده از فناوری رول‌آپ زی‌کِی، یک پروتکل بدون نیاز به اعتماد را برای پرداخت‌های مقیاس‌پذیر و کم‌هزینه در اتریوم ارائه می‌دهد. این پروتکل به کیف پول‌های ارز دیجیتال و پلتفرم‌های دیفای کمک می‌کند که به مقیاسی مشابه پی‌پل (PayPal) دست پیدا کنند.

زی‌کِی سواپ نیز یک صرافی غیرمتمرکز لایه دوم و مبتنی بر رول‌آپ‌های زی‌کِی است که به‌رغم توان عملیاتی بالا در انجام تراکنش‌ها، هیچ کارمزدی دریافت نمی‌کند. زی‌کِی سواپ با این قابلیت‌ها، آینده مدل بازارساز خودکار (AMM) را متحول خواهد کرد.

یکی دیگر از پروژه‌های لایه دوم اتریوم که از رول‌آپ‌های زی‌کی استفاده می‌کند، پروژه هارمونی (Harmony) است. هارمونی با ترکیب برترین ویژگی‌های رول‌آپ‌های آپتیمیستیک و زی‌کی، قابلیت منحصربه‌فردتری را ارائه می‌کند.

هارمونی برخلاف رول‌آپ‌های زی‌کی، سازگاری کاملی با ماشین مجازی اتریوم دارد. از سوی دیگر، در مقایسه با رول‌آپ‌های آپتیمیستیک زمان انتظار برای برداشت در هارمونی کوتاه‌تر و در نتیجه، تسویه‌حساب آن سریع‌تر است. هارمونی همچنین به لطف بلاک چین اثبات سهامی که آن را از طریق قراردادهای هوشمند به اتریوم متصل می‌کند، تعامل‌پذیری خوبی با مصرف گس پایین ارائه می‌دهد.

پروتکل هارمونی به‌صورت هم‌زمان از مزایای رول‌آپ‌های آپتیمیستیک و رول‌آپ‌های زی‌کی که هر دوی آنها از نویدبخش‌ترین فناوری‌های مقیاس‌پذیری لایه دوم هستند استفاده می‌کند و در عین حال، نواقص هر دوی آنها را به حداقل ممکن می‌رساند. از این‌ رو، این پروژه می‌تواند راهکار جامع‌تری برای استفاده دیگر پروژه‌ها مهیا کند.

هارمونی همچنین با استفاده از پلی به نام هورایزن (Horizon) به بایننس اسمارت چین (Binance Smart Chain) نیز متصل شده است. هارمونی از این راه دامنه تعامل‌پذیری خود را فراتر از اتریوم گسترش داده و دسترسی به اکوسیستم وسیع‌تری از امور مالی غیرمتمرکز را امکان‌پذیر می‌کند.

پروتکل‌های تجمیع‌کننده

والیدیوم نیز مانند رول‌آپ‌های زی‌کی از گواه اعتبار استفاده می‌کند؛ اما داده‌ها را در لایه اول اتریوم ذخیره نمی‌کند. این ویژگی امکان مقیاس‌پذیری را تا ۱۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه برای هر یک از زنجیره‌های والیدیوم فراهم می‌کند. این در حالی است که والیدیوم این توانایی را دارد که چندین زنجیره را به‌صورت موازی اجرا کند.

والیدیوم هیچ تأخیری در برداشت وجوه ندارد و از این طریق، بازدهی مالی بیشتری را فراهم می‌کند. این پروتکل همچنین در برابر حملات اقتصادی خاصی که معمولاً نرم‌افزارهای غیرمتمرکز و پرارزش مبتنی بر سیستم گواه تقلب با آنها روبه‌رو هستند آسیب‌پذیر نیست.

سیستم گواه تقلب به‌ این معناست که همه تراکنش‌ها معتبر در نظر گرفته می‌شوند؛ مگر اینکه شواهدی مبنی بر وجود تقلب به دست آید. به‌رغم این قابلیت‌ها، زنجیره‌های والیدیوم در پشتیبانی از قراردادهای هوشمند محدودیت دارند.

از پروژه‌هایی که از والیدیوم استفاده کرده‌اند می‌توان به لوپرینگ (Loopring) و استارک‌وِر (StarkWare) اشاره کرد. همچنین پروژه ایمیوتبل اکس (Immutable X) که اولین راهکار مقیاس‌پذیری لایه دوم اتریوم برای توکن‌های غیرمثلی است، با استفاده از قابلیت والیدیوم در پروتکل استارک‌وِر و فناوری رول‌آپ زی‌کی توانسته است با کارمزد گس صفر، سرعت تراکنش‌ها را تا بیش از ۹,۰۰۰ تراکنش در ثانیه افزایش دهد و در عین حال، امنیت شبکه اتریوم را برای فروشگاه‌ها، نرم‌افزارها و بازی‌های خود به ارمغان آورد.

پالیگان (Polygon) یک پروتکل تجمیع‌کننده راهکارهای لایه دوم است که چندین فناوری لایه دوم را به‌صورت یکجا پیاده‌سازی کرده است. در نتیجه، پالیگان بالاترین سرعت رشد را در شبکه‌های لایه دوم اتریوم به خود اختصاص داده است. این پروژه قابلیت دسترسی‌، کاربردپذیری و موارد استفاده نرم‌افزارهای غیرمتمرکز اتریوم را به روی همگان گشوده و از این طریق، زیرساخت بلاک چین را در اختیار عموم قرار داده است.

مجموعه راهکارهای مقیاس‌پذیری لایه دوم در پالیگان با استقبال پلتفرم‌های بزرگ دیفای مواجه شده است. پلتفرم‌هایی مانند آوی (Aave)، سوشی سواپ (SushiSwap) و وان اینچ (1inch) در حال حاضر با این پروتکل همگام‌سازی شده‌اند.

یکی دیگر از پروژه‌هایی که با پالی‌گان ادغام شده، شاخص CVI است. CVI یک شاخص نوسان غیرمتمرکز مخصوص حوزه ارزهای دیجیتال است که از سوی شبکه کوتی (COTI) پشتیبانی می‌شود. کاربران این شاخص می‌توانند هم‌زمان با پردازش تراکنش‌ها در خارج از بلاک چین اصلی اتریوم، اقدام به بازکردن موقعیت‌های معاملاتی، تأمین نقدینگی و سهام‌گذاری کنند.

نتیجه‌گیری

هیچ‌یک از راهکارهای مقیاس‌پذیری لایه دوم اتریوم به‌تنهایی قادر نیست مشکل کارمزدهای بالا و ترافیک شبکه اتریوم را برطرف کند و امنیت، تمرکززدایی و مقیاس‌پذیری که چشم‌اندازهای اصلی اتریوم ۲ هستند را محقق کند.

قطعاً شاردینگ برای مقیاس‌پذیری درون‌زنجیره‌ای در لایه اول اتریوم راهگشاست؛ دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم اما راهکارهای برون‌زنجیره‌ای لایه دوم هم برای آینده بلاک چین کلیدی هستند. در حال حاضر انبوهی از نرم‌افزارهای غیرمتمرکز در حال توسعه هستند و تعداد این نرم‌افزارها در آینده بیشتر و بیشتر خواهد شد. راهکارهای لایه دوم برای کاهش هزینه‌های این نرم‌افزارها و رفع نیازهای منحصربه‌فرد آنها فوق‌العاده هستند.

کلیت این اکوسیستم فراتر از مجموع اجزای آن است. در این اکوسیستم، راهکارهای مختلف لایه دوم می‌توانند با یکدیگر همکاری کنند و به نیازهایی که از پذیرش گسترده فناوری بلاک چین در جامعه ناشی می‌شوند پاسخ دهند.

این راهکارها همچنین به کاهش ازدحام و جلوگیری از ایجاد نقطه‌های تکین شکست (single points of failure) کمک می‌کنند که با توجه به حرکتی که در جهان به سمت وب‌۳ آغاز شده، امری ضروری است.

بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم

اتریوم، یکی از محبوب‌ترین پروژه‌های کاربردی ارز دیجیتال و بلاکچین در سطح جهان است که مورد توجه و استفاده توسعه‌دهندگان بسیاری قرار گرفته است. در حال حاضر، بیش از هزاران پروژه از این بستر برای توسعه نرم‌افزارهای غیرمتمرکز یا DApp استفاده می‌کنند. بر اساس آمار منتشرشده، تعداد پروژه‌های توسعه‌یافته روی این پلتفرم، تا اواسط سال 2020، به سه هزار پروژه‌ رسیده است. با توجه ‌به پتانسیل اتریوم برای پروژه های دیفای و افزایش احتمالی تعداد کاربران این پلتفرم، در این مطلب قصد داریم به بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره کنیم. همراه ما باشید.

مقیاس پذیری یکی از چالش‌های اساسی انواع ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم است. به همین دلیل با افزایش تعداد کاربران شبکه اتریوم، این پلتفرم با محدودیت‌هایی روبه‌رو شد. انجام تراکنش‌ها روی بلاکچین به زمان نیاز دارد؛ بنابراین زمانی که تعداد کاربران شبکه افزایش می‌یابد، تعداد تراکنش‌های در صف هم افزایش می‌یابد و در نهایت منجر به افزایش کارمزد گس می‌شود. این چالش‌ها، با راه‌حلی به نام لایه دوم اتریوم تا حد زیادی رفع و رجوع شد. اما بپردازیم به اینکه راه‌حل‌های لایه دوم چیست و بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم در شبکه کدام‌اند؟

مروری بر راهکارهای لایه دوم اتریوم

همان‌طور که گفته شد، شبکه اصلی اتریوم به ‌تنهایی قادر به رفع نیاز کاربران با سرعت و کارمزدی بهینه نیست. به همین دلیل، راه‌حلی به نام لایه دوم اتریوم معرفی شد. منظور از لایه دوم، لایه‌ای است که در بالای شبکه اصلی اتریوم قرار گرفته است و از طریق قراردادهای هوشمند کار می‌کند. نکته جالب توجه این است که لایه دوم عملاً با لایه اول در تعامل و ارتباط است؛ با این تفاوت که به اصول و زیرساخت‌های این لایه، متکی نیستند.

اهمیت استفاده از لایه دوم اتریوم چیست؟

هم‌زمان با افزایش محبوبیت و البته کاربرد اتریوم، شاهد افزایش تعداد کاربران این شبکه خواهیم بود. هرچه تعداد کاربران فعال درون شبکه بیشتر باشد، ترافیک شبکه هم بیشتر می‌شود. با توجه ‌به اینکه در حال حاضر ظرفیت شبکه محدود است، هزینه استفاده از خدمات شبکه افزایش می‌یابد؛ چراکه با افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه، رقابت برای انجام هرچه سریع‌تر آنها بیشتر می‌شود که در نهایت منجر به افزایش کارمزد تراکنش‌های اتریوم خواهد شد.

از این ‌رو، راه‌حل‌های لایه دوم نقش حیاتی در پرداختن به مسائل مربوط به بهبود عملکرد شبکه ایفا می‌کنند. گرچه تاکنون روش‌های مختلفی برای بهبود مقیاس‌پذیری اتریوم ارائه شده است، اما تا به امروز بسیاری از آنها در مرحله تحقیق و آزمایش باقی‌ مانده‌اند و به اجرا نرسیده‌اند. با این ‌حال رویکرد لایه دوم منجر به بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت انجام تراکنش‌ها شده است.

معرفی بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم

از زمان معرفی این راه‌حل، پروژه‌های متعددی برای رفع چندین مشکل مختلف، به وجود آمده‌اند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین و بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره می‌کنیم:

پالی گان (Polygon)

Polygon یک پلتفرم در حال ظهور است که برای توسعه و اتصال شبکه‌های بلاکچین مبتنی بر اتریوم طراحی شده است. این پلتفرم باعث بهبود انعطاف‌پذیری و امنیت اتریوم می‌شود.

آربیتروم (Arbitrum)

Arbitrum یکی دیگر از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای همکاری نزدیک با اتریوم طراحی شده است. امکانات و ویژگی‌های این پروژه به توسعه‌دهندگان Solidity کمک می‌کند که قراردادهای هوشمند خود را به‌ صورت متقابل کامپایل کنند. سه مؤلفه اصلی Arbitrum شامل یک کامپایلر، EthBridge و اعتباردهنده است. این پروژه توکن بومی و مخصوص به خود را ندارد و به نظر نمی‌رسد که قصدی برای راه‌اندازی آن داشته باشد. یکی دیگر از نکات برجسته Arbitrum که می‌توان به آن اشاره کرد این است که از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش‌ها یا فناوری rollup هم پشتیبانی می‌کند.

Optimism

Optimism نیز از معروف‌ترین و بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای کاهش هزینه و بهبود سرعت انجام تراکنش‌ها، پیشنهاداتی ارائه کرده است. توسعه‌دهندگان با استفاده از این پروژه می‌توانند قراردادهای هوشمند Solidity را با برخی محدودیت‌ها ایجاد کنند. یکی از نکات برجسته Optimism، همکاری مستقیم با Synthetix است. این پلتفرم شرایط استیکینگ را با استفاده از توکن بومی SNX برای کاربران فراهم کرده است.

Immutable-X

Immutable-X اولین راه‌حل مقیاس‌پذیری لایه دوم برای توکن های NFT در اتریوم است. کارمزد گس صفر، تأیید فوری تراکنش‌ها، مقیاس‌پذیری بی‌عیب‌ و نقص از جمله ویژگی‌های این پروژه است.

X-Dai یک زنجیره جانبی مبتنی بر اتریوم است و امکان پردازش تراکنش‌ها با کارمزدهای کمتر و سرعت بالاتر را برای کاربران فراهم کرده است. این پلتفرم از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند تا به کاربران کمک کند توکن‌های xDAI را به‌ عنوان سهام در شبکه‌ها قرار دهند.

جذاب‌ترین بخش در مورد xDAI این است که یک استیبل کوین است. این پروژه به لطف ادغام و شراکت با سایر پلتفرم‌ها، در حال رشد و توسعه است.

سخن پایانی

راه‌حل‌های لایه دوم اتریوم، رویکردهای پیشنهادی برای بهینه‌ کردن روند انجام تراکنش‌ها، هم‌زمان با افزایش ترافیک شبکه هستند. مقیاس پذیری یکی از چالش‌های همیشگی ارزهای دیجیتال است که تاکنون روش‌های متعددی برای رفع آن پیشنهاد شده است. در این مطلب به تعدادی از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم اشاره کردیم. پروژه‌هایی که هر یک برای بهبود مقیاس پذیری و کاهش هزینه‌های گس ایجاد شده‌اند و در حال توسعه هستند.

بهترین بازارهای معاملاتی کدام اند؟

تغییرات مستقیم در اتریوم در حال انجام است، اما توسعه دهندگان همچنین در تلاشند تا راه حل هایی را در شبکه (لایه 2) ایجاد کنند. ویتالیک بوترین، بنیانگذار رویایی اتریوم، معتقد است که راه‌حل‌های لایه ۲ سنگ بنای تلاش‌های مقیاس‌ پذیری شبکه در کوتاه‌ مدت، میان‌ مدت و احتمالاً بلندمدت خواهند بود. پرشین الیت با ارائه خدمات برجسته‌ای چون سیگنال ارز دیجیتال، احراز هویت بایننس و مقالات سودمند در تلاش است تا به سرمایه‌گذاران کمک کند. در ادامه این مقاله پیرامون بازارهای معاملاتی ارز دیچیتال با ما همراه باشید.

ارتقا به لایه۲

DeFi کاربران زیادی را برای استفاده از این DApp های جدید به شبکه اتریوم آورد. متأسفانه، پردازش قراردادهای هوشمند نسبت به تراکنش‌های معمولی، محاسبات بیشتری را می‌طلبد و زمانی که به طور باورنکردنی محبوب شدند، سرعت شبکه را کاهش دادند.

ارتقا اتریوم به لایه دوم سبب افزایش سرعت تراکنش در شبکه شد.

بنابراین راه حل این مشکلات به ارتقا اتریوم منجر شد.

ارتقاء اتریوم به 2 دسته تقسیم می شود: لایه 1 و لایه 2. لایه 1 معماری بلاک چین اصلی را توصیف می کند. لایه 2 یک بلاک چین دیگر در بالای آن است و حداقل تا حدی توسط شبکه اصلی ایمن شده است. اتریوم در وسط یک سری مهم از به‌روزرسانی‌های لایه 1 قرار دارد که امیدواریم در اواخر سال 2022 راه‌اندازی شود. این پروژه به قدری تأثیرگذار به نظر می‌رسد که اتریوم 2.0 نامیده می‌شود و به درستی هم چنین است.

اتریوم 2.0 دارای 2 تغییر زیرساخت اصلی خواهد بود که مکانیسم اجماع را از Proof of Work به Proof of Stake و Sharding تغییر می‌دهد . اثبات سهام تأثیر زیست محیطی اتریوم را به طور چشمگیری کاهش می دهد و امنیت شبکه را افزایش می دهد. از سوی دیگر، شاردینگ، بلاک چین را به قطعاتی تقسیم می‌کند که امکان اعتبارسنجی بیشتر و توان عملیاتی بالاتر را فراهم می‌کند. انتقال به Proof of Stake باید به زودی اتفاق بیفتد، در حالی که اشتراک گذاری هنوز برای آینده نسبتاً دور برنامه ریزی شده است.

DeFi کاربران زیادی را برای استفاده از این DApp های جدید به شبکه اتریوم آورد. متأسفانه، پردازش قراردادهای هوشمند نسبت به تراکنش‌های معمولی، محاسبات بیشتری را می‌طلبد و زمانی که به طور باورنکردنی محبوب شدند، سرعت شبکه را کاهش دادند.

با این وجود، یکی از مشکلات کلیدی چندین شبکه بلاک چین، مقیاس پذیری است.

مشکلات مقیاس‌پذیری زمانی رخ می‌دهد که به دلیل ظرفیت‌های ناکافی بلاک چین، مقدار داده‌های عبوری از زنجیره بلوکی به حدی برسد. توسعه دهندگان بلاک چین در تلاش هستند تا دامنه آنچه که بلاک چین را افزایش دهند. این باعث می شود تعداد تراکنش های بالاتر در ثانیه و زمان های پردازش سریع تر انجام شود.

راه حل های مقیاس بندی لایه 2 از جمله روش های مورد استفاده برای حل این مشکلات هستند. آنها سیستم های بلاک چین را به صورت ایمن و راحت در دسترس مردم قرار می دهند. با استفاده از سیگنال ارز دیجیتال می‌توان از این سیستم‌های بلاک چین نیز استفاده کرد.

بهترین بازارهای معاملاتی مبتنی بر شبکه دوم

پذیرش فناوری بلاک چین در حال افزایش است و پروتکل های لایه 2 باید بر این اساس تکامل یابند. مروری بر پروتکل های لایه 2 مشترک می تواند روشن کند که چگونه آنها می توانند نقطه عطف قابل توجهی در تکامل بلاک چین باشند. در ادامه به معرفی یک لیست از پروتکل های محبوب لایه 2 که امروز می توانید پیدا کنید، می پردازیم.

بهترین بازارهای معاملاتی با تکیه بر شبکه دوم در یک نگاه

Parastate

Parastate یکی از محبوب ترین شبکه های لایه 2 اتریوم است. این پلتفرم همچنین از EVM پشتیبانی می کند تا سازگاری یکپارچه با برنامه های غیرمتمرکز توسعه یافته بر روی اتریوم را تضمین کند.
متمایزترین ویژگی Parastate، Ethereum WebAssembly (EWASM)، نوع WebAssembly EVM است. EWASM به اشتراک گذاری ساختار داده بلوک ها و حساب ها را در EVM تسهیل می کند. Parastate به دلیل ساختار توکن دوگانه یک پلت فرم قابل اعتماد است. از یک توکن بومی پروتکل اتریوم به نام STATE استفاده می کند. صرافی‌های رمزنگاری مورد اعتماد از این شبکه برای حل مشکلات مقیاس‌پذیری استفاده می‌کنند و اطمینان می‌دهند که کاربران به طور کارآمد و ایمن به سیستم‌های خود دسترسی دارند .

Polygon

Polygon که قبلاً به عنوان شبکه Matic شناخته می شد، از معماری Proof-Of-Stake (POS) استفاده می کند که به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا DApp های خود را ایجاد کنند.

Polygon چارچوبی برای ایجاد و اتصال شبکه های بلاک چین مبتنی بر اتریوم است. این پلتفرم تمام ابزارها و مؤلفه های لازم را فراهم می کند که توسعه دهندگان می توانند از آنها برای ایجاد نمونه های بهینه از اتریوم استفاده کنند. و همچنین دارای تمام اجزای ضروری و ابزارهایی است که توسعه دهندگان برای ایجاد شبکه های بهینه اتریوم نیاز دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم دارند. این شبکه ها مجموعه کاملی از ویژگی های بلاک چین مستقل مانند مقیاس پذیری و حاکمیت را ارائه می دهند.

از آنجایی که اتریوم انتقال خود به ETH2.0 را به تاخیر می اندازد، شبکه Polygon با سرعتی تصاعدی در حال رشد است. با وجود کندی بازار، قیمت توکن بومی Matic در محدوده قیمتی 2 دلار قرار دارد. بنابراین سعی کنید مطالب مهمی که در کانال ارز دیجیتال وجود دارد را دنبال کنید و با توجه به آن‌ها سرمایه گذاری لازم را انجام دهید.

آربیتروم

Arbitrum یک راه حل L2 است که برای امنیت و تایید تراکنش به اتریوم وابسته است.

Arbitrum از یک مکانیسم جمع آوری خوش بینانه برای مدیریت تراکنش استفاده می کند و سیستم عامل ArbOS خود را برای نظارت بر همه تراکنش ها و جمع آوری هزینه ها دارد.

مانند Polygon، Arbitrum هیچ توکن بومی برای اداره شبکه ندارد. در عوض، Arbitrum بر ارائه یک معماری مقیاس پذیر برای ساخت DApps برای توسعه دهندگان تمرکز می کند.

آربیتروم ماشین مجازی خود را دارد مانند اتریوم که EVM (ماشین مجازی اتریوم) را برای اجرای قراردادهای هوشمند دارد. به طور مشابه، Arbitrum دارای AVM (ماشین مجازی Arbitrum) است که از معماری EVM پشتیبانی می کند تا توسعه دهندگان بتوانند همانطور که در حال توسعه آن در شبکه اتریوم هستند روی Arbitrum توسعه دهند.

Optimism

Optimism یک پروتکل L2 است که بر روی بلاک چین اتریوم با استفاده از Optimistic rollup برای پردازش تراکنش ها ساخته شده است.

Optimism از تمام DApp های اتریوم پشتیبانی می کند اما فقط به فرآیند جمع آوری Optimistic متکی است. بنابراین تراکنش در نهایت توسط بلاک چین اتریوم تایید می شود.

به طور خاص، در زنجیره Optimism L2، بلوک ها ساخته و اجرا می شوند در حالی که تراکنش ها دسته بندی می شوند و به بلاک چین اتریوم ارسال می شوند. تراکنش ها بلافاصله پذیرفته یا رد می شوند. بنابراین برای معتبر دانستن تراکنش ها، می توان آنها را برای ارائه مدرک اعتبار برای مدت معینی (در حال حاضر هفت روز) به چالش کشید. پس از آن، یک معامله نهایی در نظر گرفته می شود.

Cartesi

Cartesi اولین پروژه ای است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا با استفاده از زیرساخت لینوکس برنامه های بلاک چین ایجاد کنند.

Cartesiبا اجازه ایجاد قراردادهای هوشمند به زبان‌های آشنا مانند پایتون و C++، شکاف بین نرم‌افزار اصلی و بلاک چین را پر کرد. افرادی که به احراز هویت بایننس بپردازند، می‌توانند از این پروژه مهم هم بهره بگیرند.

کارتزی به مشکلات مقیاس پذیری و هزینه های بالای تراکنش می پردازد. علاوه بر این، از حل مشکلات سازگاری با نرم افزار و فناوری قدیمی پشتیبانی می کند. کارتزی از CTSI، توکن بومی خود، برای ارائه انگیزه به اپراتورهای پلتفرم استفاده می کند. به دنبال این، اپراتورها را تشویق می کند تا به طور شفاف با شبکه تعامل داشته باشند.

شبکه رایدن

شبکه رایدن یک راه حل مقیاس بندی L2 برای تمام توکن های ERC-20 است.

شبکه رایدن مانند یک شبکه لایتنینگ بیت‌کوین کار می‌کند ، که یک راه‌حل L2 برای بیت‌کوین است و امکان انجام ریزتراکنش‌ها را از زنجیره فراهم می‌کند.

این شبکه یک کانال پرداخت خارج از زنجیره را برای 2 طرفی که سپرده را قفل می کنند باز می کند. هنگامی که سپرده قفل می شود، شبکه رایدن یک کانال پرداخت را باز می کند که امکان انتقال نامحدود توکن ها را بدون هیچ کارمزدی فراهم می کند تا زمانی که مجموع خالص انتقال آنها از توکن های سپرده شده بیشتر نباشد.

حتی شما نیازی به ایجاد یک کانال پرداخت جدید برای هر پرداخت کننده یا گیرنده ندارید، زیرا اگر حداقل یک مسیر از طریق شبکه ای از کانال ها وجود داشته باشد که دو طرف شبکه رایدن و پروتکل مرتبط با آن را به هم متصل می کند، مسیریابی و انتقال کانال را به هم متصل می کند.

رایدن از تمام توکن‌های ERC-20 پشتیبانی می‌کند و RDN توکن بومی خود را برای موارد استفاده مختلف مانند پرداخت‌های خرد، بازارهای M2M، دسترسی API و صرافی‌های غیرمتمرکز دارد.

Loopring

Loopring یک پروتکل ZK rollup L2 است که کاربران را برای تبادل ارزهای دیجیتال در صرافی های مختلف تسهیل می کند.

هدف پروتکل این است که هر دو سفارش متمرکز مطابق با تسویه سفارش غیرمتمرکز در بلاک چین را با اجازه دادن به صرافی متمرکز و غیرمتمرکز برای مشارکت در شبکه ترکیب کند. بنابراین Loopring سفارش‌ها را تا حد امکان از صرافی‌ها جمع‌آوری می‌کند و سپس این سفارش‌ها را با تطبیق آن‌ها با دفترچه‌های سفارش همه صرافی‌هایی که در شبکه Loopring شرکت می‌کنند پر می‌کند.

نکته منحصر به فرد در مورد Loopring حلقه های سفارش AKA سیستم معاملاتی دایره ای آن است. در هر حلقه سفارش، پروتکل حداکثر 16 ارز دیجیتال مختلف را در یک معامله دایره ای ترکیب و مطابقت می دهد. به این ترتیب، سفارشات برای اجرا نیازی به تطابق مستقیم بین خریداران و فروشندگان ندارند.

دلیل اصلی پشت این حلقه‌های سفارش، حفظ نقدینگی در پلتفرم است و گره‌های شبکه سفارش‌های فردی را برای سفارش حلقه‌ها، حفظ کتاب‌های نظم عمومی و تاریخ تجارت ترکیب می‌کنند.

زنجیره xDAI

XDai Chain یک زنجیره جانبی مبتنی بر اتریوم است که به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش های سریع و ارزان را پردازش کنند. این پلتفرم به کاربران امکان می دهد توکن xDAI بومی را در شبکه به اشتراک بگذارند تا اعتباربخش شوند. xDAI یک استیبل کوین است که ارزش آن به دلار آمریکا متصل است.

اکوسیستم xDai با ادغام و مشارکت با پروژه ها و پلتفرم های مختلف به شکوفایی خود ادامه می دهد.

درصد فراوانی استفاده از شبکه های لایه دوم اتریوم

کلام آخر

اتریوم از همیشه بیشتر در حال رشد است اما دقت داشته باشید که برای ادامه رشد، به پلتفرم های لایه 2 با عملکرد بالا نیاز دارد. مزایای ارزش متفاوت پروتکل‌های بلاک چین لایه 2 و اصول کار آن‌ها نشان می‌دهد که لایه 2 در حال حاضر ضروری است. استفاده از فناوری بلاک چین هر روز که می‌گذرد به طور قابل توجهی در حال افزایش است و در عین حال مجموعه متنوعی از پیشنهادات جدید را ارائه می‌دهد. بنابراین، پروتکل‌های لایه ۲ بخش مهمی از آینده فناوری بلاک چین خواهند بود. لایه 2 می‌تواند امکانات شبکه‌های بلاک چین جدید را با مزایا و کاربردهای متمایز برای کاربران معرفی کند. شما می‌توانید از طریق سایت پرشین الیت به راحتی از خدمات مطلوبی بهره بگیرید و تازه ترین خبرها را هم در مورد این ارز دیجیتال محبوب، دریافت نمایید.