مدیریت سازمانی
ثبت اطلاعات مدیریتی و کلیدی مورد نیاز مدیران اجرایی سازمانها و موارد مربوط به آموزش
روش محاسبه t تک نمونه ای در نرم افزار SPSS
چگونگی محاسبه آزمون تک نمونه ای t
برای محاسبه آزمون تک نمونه ای t همانند محاسبه سایر آزمون ها مراحل زیر طی شود:
- گام اول فرضی که قرار است آزمایش شود و فرض مخالف آن بیان شود در آزمون تک نمونه ای فرض صفر بیان می کند که میانگین نمونه مساوی است با میانگین جامعه ای که نمونه از آن انتخاب شده است. فرض به این شکل نوشته می شود:
فرض خلاف مدعی وجود تفاوت بین میانگین محاسبه شده نمونه با میانگین جامعه مربوط به آن است. این فرض می تواند به صورت بدون جهت و یا جهت دار بیان شود. فرض خلاف بدون جهت ادعا می کند که میانگین نمونه با میانگین جامعه مورد نظر تفاوت دارد ولی جهت آن تفاوت را بیان نمی کند ولی در فرض خلاف جهت دار، جهت تفاوت بین میانگین نمونه و میانگین جامعه بیان می شود. مثلا ( یعنی میانگین جامعه از میانگین نمونه بیشتر است ) یا ( یعنی میانگین جامعه از میانگین نمونه کوچک تر است ). برای فرض های بدون جهت، آزمون دو دامنه و برای فرض های جهت دار آزمون یک دامنه مورد استفاده قرار می گیرد.
برای توضیح فرض صفر و فرض خلاف در آزمون t تک نمونه ای چند مثال ذکر فرمولهای شاخص میانگین جهتدار می کنیم که در هر یک از آنها میانگین فرضی جامعه به عنوان فرض صفر تعیین می شود. قبل از ذکر مثال ها لازم است بدانیم که میانگین فرضی جامعه معمولا بر اساس پژوهش های قبلی تعیین می شود. گاهی نیز نقطه وسط متغییر و یا میانگین مورد انتظار مقیاس مورد استفاده برای میانگین فرضی جامعه در نظر گرفته می شود.
در مثال های زیر جهت تعیین فرض صفر با استفاده از میانگین های فرضی جامعه هر دو حالت را ملاحظه خواهید کرد.
مثال ۱٫ نتایج پژوهش ها نشان داده است که میانگین نمره های استعداد کلامی برای جامعه داوطلب ورود به دانشگاه ۵۰۰ است، سوال مورد پرسش این است که آیا نمره دانشجویان سال اول دانشگاه به طور متوسط از جامعه دانش آموزان داوطلب ورود به دانشگاه بیشتر است؟ برای پاسخ به این سوال که آیا نمونه مورد بررسی از جامعه ای با میانگین ۵۰۰ انتخاب شده یا از جامعه ای دیگر، از آزمون t استفاده می شود. فرض صفر و فرض مقابل این گونه نوشته می شوند:
فرض مقابل یک فرض جهت دار و آزمون به کار رفته یک دامنه است.
در این آزمون t تک نمونه در spss خواهیم پرداخت. توجه کنید که پس از آموزشهای معمول به آموزش روش کمترین مربعات در SPSS و بیشترین درست نمایی در SPSS یعنی روشهای بیزین نیز خواهیم پرداخت ولی برای اینکه دوستان از مقاطع و سطح اطلاعات مختلفی با ما همراه هستند به تدریج و با حوصله جلو خواهیم رفت.
خوب اما حالاتی که در آن از آزمون تک نمونه ای استفاده می کنیم، دو نوع است:
1- ممکن است بخواهیم توزیع یک نمونه را با یک توزیع فرضی مانند توزیع نرمال مقایسه کنیم. این یک سوال در مورد تطابق توزیع نمونه با یک توزیع نظری است.
2- ممکن است بخواهیم از طریق آماره های یک نمونه در مورد پارامترهای یک جامعه واحد استنباط کنیم. این کار ممکن است برای تعیین اینکه آیا نمونه مورد نظر از یک جامعه شناخته شده است یا برای برآورد کردن پارامترهای یک جامعه ناشناخته به کار می رود.
به طور کلی میتوان گفت، با استفاده از این آزمون آیا میتوان گفت که آیا میانگین یک جامعه برابر با یک مقدار مشخص از قبل تعیین شده (یک مقدار فرضی) است یا نه.
در این آزمون فرضیه های اچ صفر و اچ یک به صورت زیر بدست می آید:
1. مشاهدات نرمال باشند.
2. مشاهدات مستقل از هم باشند.
برای انجام این آزمون، ابتدا دادهها را بهصورت زیر وارد نرم افزار میکنیم
پس از ورود دادهها از مسیر زیر آزمون خواهیم نمود:
analysis> compare means> one > smaple t test
به کادر محاوره آزمون t که مانند شکل زیر است، وارد میشویم.
حال متغیر (omidzendegi) را به فهرست متغیرهای آزمون Test Variable منتقل میکنیم و در چهار گوش Test Value مقدار 71 را وارد کنیم Ok را کلیک میکنیم خواهیم داشت:
خوب با استفاده از نتایج به دست آمده از جدول خواهیم داشت
در جدول One-Sample Statistics شاخص های میانگین و انحراف معیار سن سالمندان مشاهده می شود. در جدول One-sample Test می توانیم نتایج آزمون را مشاهده کنیم. برای قضاوت در مورد فرضیه صفر، می توانیم در جدول One-sampleTest به معیار تصمیم (P-Value) که با عنوان Sig.(2-tailed) آمده است، نگاه کنیم. چون در این مثال 909/0 بیشتر از 05/0 است، دلیل کافی برای رد کردن فرضیه وجود ندارد. از طرفی اگر به فاصله اطمینان داده شده نگاه کنیم احتمال مشاهده مقدار t ی بزرگتر از 39/3 و کمتر از 04/3- برابر با سطح معنی داری یعنی 909/0=Sig است. به دلیل آنکه سطح معنی دار مشاهده شده بیشتر از 5% است، می شود نتیجه گرفت که این احتمال وجود دارد که میانگین امید به زندگی سالمندان برابر با 71 سال باشد. یا می توان اینگونه مطرح کرد که اختلاف مقدار میانگین امید به زندگی جامعه، ناشی از تصادف است. پس فرض صفر را نمی توانیم رد کنیم.
مراحل کار به زبان ساده :
-آزمون يك نمونه اى براى آزمون اين فرضيه صفر به كار گرفته مىشود كه آيا يك نمونه مورد نظر به جامعه با ميانگين مشخص تعلق دارد يا خير.
-به عنوان مثال، مى توانيد از اين رويه براى آزمون اين فرضيه استفاده كنيد كه آيا بچه هايي كه به طور زودرس به دنيا آمده اند بهره هوشى آنها به طور متوسط 100 مى باشد يا خير. در اين حالت فرضيه صفر به اين صورت بيان مى شود كه بين بهره هوشى افراد زودرس با بهره هوشى جامعه (مثلاً 100) تفاوت وجود ندارد. يعنى در اين قبيل موارد ميانگين نمونه با ميانگين مفروض جامعه (كه به نام Test value برچسب خورده است(مقايسه مى شود.
۷ اندیکاتور تکنیکال برای فرمولهای شاخص میانگین جهتدار ساخت یک جعبه ابزار معاملاتی
شاخصهای(اندیکاتورها) تکنیکال توسط معاملهگران(تریدرها) برای بدست آوردن درکی از سیستم عرضه و تقاضای سهام و روانشناسی بازار استفاده میشوند. این اندیکاتورها روی هم رفته بنیان تحلیل تکنیکال را شکل میدهند. معیارهایی مثل حجم معاملات، سرنخهایی را در مورد اینکه حرکت قیمت چه روندی خواهد داشت، ارائه میدهند. به این ترتیب میتوان از این اندیکاتورها برای تولید سیگنالهای خرید و فروش استفاده کرد. در این لیست، با هفت اندیکاتور تکنیکال برای افزودن به جعبه ابزار معاملات خود آشنا خواهید شد. شما نیازی به استفاده از همه آنها نخواهید داشت، بهتر است فقط چند مورد که کمک میکنند تصمیمهای معاملاتی بهتری بگیرید را انتخاب کنید.
نکات کلیدی
تریدرهای تکنیکال و چارتیستها برای تولید سیگنالها در مجموعه ابزارهای خود از طیف گستردهای از اندیکاتورها، الگوها و نوسانگرها(اسیلاتور) استفاده میکنند.
برخی از این موارد پیشینهی قیمت را در نظر میگیرند، برخی دیگر ناظر به حجم معاملاتاند و برخی دیگر شاخصهای حرکتی هستند. غالباً، این شاخصها به طور همزمان و یا در ترکیبی با یکدیگر استفاده میشوند.
در اینجا، هفت ابزار برتری که تحلیلگران تکنیکال بازار به کار میگیرند را بررسی میکنیم. اگر قصد انجام معامله بر اساس تحلیل تکنیکال دارید، باید با آنها آشنا شوید.
ابزارهای ترید
ابزارهای ترید برای تریدهای روزانه و تحلیلگران تکنیکال، متشکل از ابزارهای نمودارسازی است که سیگنالهایی را برای خرید یا فروش تولید میکنند یا نشاندهندهی روندها یا الگوهای موجود در بازار هستند. به طور کلی، فرمولهای شاخص میانگین جهتدار دو نوع اندیکاتور تکنیکال وجود دارد:
- پوششی(overlays): اندیکاتورهای تکنیکالی که از مقیاسی یکسان نظیر قیمتها استفاده میکنند و روی نمودار قیمتهای هر سهم ترسیم میشوند. به عنوان مثال میتوان به میانگینهای متحرک (moving averages)، بولینگر باند (bolinger bands) یا فیبوناچی اشاره کرد.
- اسیلاتورها: به جای اینکه (مثل اندیکارتورهای پوششی) روی نمودار قیمت فرمولهای شاخص میانگین جهتدار قرار گیرند، اندیکاتورهای تکنیکالی هستند که بین حداقل و حداکثرِ موضعی در نوسان هستند و بالاتر یا پایینتر از نمودار قیمت رسم میشوند. به عنوان مثال میتوان به نوسانگر تصادفی(استوکاستیک) ، مکدی (MACD) یا RSI (شاخص مقامت نسبی) اشاره کرد. در این مقاله عمدتا همین نوع دوم اندیکاتورهای تکنیکال، مدنظر ماست.
تریدرها هنگام تجزیه و تحلیل یک سهم یا اوراق بهادار، اغلب از چندین اندیکاتور تکنیکالِ مختلف به طور همزمان استفاده میکنند. با هزاران گزینه مختلف عینی، تریدرها باید اندیکاتورهایی را انتخاب کنند که برای آنها بهترین باشد و با نحوه کار آنها آشنا شوند. تریدرها همچنین ممکن است اندیکاتورهای تکنیکال را با اشکال ذهنیتر و شخصیتری از تحلیل تکنیکال مانند توجه به الگوهای نمودار، ترکیب کنند تا ایدههایی برای معامله ارائه دهند. اندیکاتورهای تکنیکال همچنین با توجه به ماهیت کمیای که دارند میتوانند در سیستمهای ترید خودکار گنجانده شوند.
حجم تعادلی(On-Balance Volume)
اول از همه از اندیکاتور حجم تعادلی (OBV) برای اندازهگیری جریان مثبت و منفی حجم در طول یک دوره زمانی استفاده میکنیم.
اندیکاتور(obv) مجموع کامل حجم بالا و حجم پایین معاملات است. حجم بالا، میزان حجم روزی است که که قیمت افزایش یافته است. حجم پایین، حجم روزی است که قیمت کاهش مییابد. حجم هر روزه بر اساس افزایش یا کاهش قیمت به اندیکاتور افزوده یا کاسته میشود.
افزایش OBV نشان میدهد که خریداران تمایل دارند وارد عمل شوند و قیمت را بالاتر ببرند. سقوط OBV یعنی حجم فروش بیش از حجم خرید است که نشاندهندهی پایین آمدن قیمت است. به این ترتیب، مثل ابزاری برای تایید روند عمل میکند. اگر قیمت و OBV در حال افزایش باشد، نشاندهندهی ادامهی روند است.
تریدرهایی که از OBV استفاده میکنند مراقب انحراف نیز هستند. انحراف زمانی اتفاق میافتد که اندیکاتور و قیمت در جهات مختلف حرکت میکنند. اگر قیمت در حال افزایش و OBV در حال سقوط است، میتواند نشان دهد که روند مورد حمایتِ خریداران از قدرت کافی برخوردار نیست و به زودی معکوس میشود.
توضیح طرز استفاد از OBV برای معاملات
خط تراکم / توزیع (Accumulation/Distribution Line)
یکی از اندیکاتورهای متداول برای تعیین جریان سرمایه در داخل و خارج از یک سهام، خط تراکم/ توزیع (خط A/D ) است.
این اندیکاتور مشابه اندیکاتور حجم تعادلی (OBV) است، اما به جای اینکه صرفا قیمت بسته شدن سهمی در یک دوره زمانی در نظر گرفته شود، محدوده معاملات دوره و محل بسته شدن قیمت در نسبت با آن را هم در نظر میگیرد. اگر سهم نزدیک به بالاترین قیمت خود تمام شود، اندیکاتور حجم بیشتری نسبت به بسته شدن سهم در نزدیکی نقطه میانی محدوده خود، به آن تخصیص میدهد. گزارشات مختلف نشان از این دارد که OBV در برخی موارد بهتر عمل میکند و A/D در برخی دیگر.
اگر خط اندیکاتور توزیع روند صعودی داشته باشد، این امر میل به خرید را نشان میدهد، زیرا سهام در نیمه بالای محدوده در حال بسته شدن است. چنین چیزی به تصدیق روند صعودی کمک میکند. از طرف دیگر، اگر A/D در حال سقوط باشد، این بدان معناست که قیمت در قسمت فرمولهای شاخص میانگین جهتدار پایینتر از محدوده روزانه خود در حال بسته شدن است و بنابراین حجم منفی در نظر گرفته می شود. اینگونه به تصدیق روند نزولی کمک میکند.
تریدرها همچنین با استفاده از خط A/D بر واگرایی نظارت میکنند. اگر A/D در حالیکه قیمت در حال افزایش است شروع به کاهش کند، این نشان میدهد که روند به مشکل خورده است و میتواند معکوس شود. به همین ترتیب، اگر قیمت روند نزولی داشته باشد و A/D شروع به افزایش کند، این میتواند نشاندهنده قیمتهای بالاتر باشد.
توضیح طرز استفاد از A/D برای معاملات
شاخص میانگین جهتدار(Average Directional Index)
شاخص میانگین جهتدار (ADX) یک اندیکاتور روندی است که برای اندازهگیری قدرت و حرکت یک روند استفاده میشود. وقتی ADX بالای 40 باشد، روند بسته به جهتی که قیمت در حال حرکت است، دارای قدرت جهتگیری زیادی به سمت بالا یا پایین است.
زمانی که شاخص ADX زیر 20 باشد، روند ضعیف یا بدون روند در نظر گرفته میشود.
ADX خط اصلی اندیکاتور است که معمولاً سیاه رنگ است. دو خط اضافی وجود دارد که میتواند به صورت اختیاری نشان داده شود. این خطوط «DI+» و «DI-» هستند و اغلب به ترتیب قرمز و سبز رنگاند. هر سه خط با هم کار میکنند تا جهت و همچنین روند حرکت را نشان دهند.
- ADX بالای 20 و «DI+» بالاتر از «DI-»: روند صعودی است.
- ADX بالای 20 و «DI-» بالاتر از «DI+»: روند نزولی است.
- ADX زیر 20 یک روند ضعیف یا یک دوره رنج کشیدن(Range) است، که اغلب با «DI-»و «DI+» به سرعت به صورت ضربدری از یکدیگر عبور میکنند.
اندیکاتور آرون(Aroon)
اسیلاتور Aroon یک اندیکاتور تکنیکال است که برای سنجش امنیت روند رو به رشد و به ویژه اگر قیمت در دوره محاسبه به بالاترین یا پایینترین حد خود برسد (به طور معمول 25) استفاده میشود.
از این اندیکاتور میتوان برای تعیین زمان شروع یک روند جدید نیز استفاده کرد. شاخص Aroon شامل دو خط است: یک خط « Aroon-up»و یک خط « Aroon-down».
وقتی که خط « Aroon-up» از بالای «Aroon-down» عبور میکند، این اولین نشانه تغییر روند احتمالی است. اگر «Aroon-up» به 100 برسد و تقریباً نزدیک به همین سطح بماند، در حالیکه «Aroon-down» نزدیک به صفر باقی بماند، به معنای تایید مثبت روند صعودی است.
برعکس آن هم درست است. اگر Aroon-down از بالای Aroon-up عبور کند و در نزدیکی 100 باقی بماند، نشاندهنده روند نزولی است.
توضیح طرز استفاد از Aroon برای معاملات
اندیکاتور میانگین متحرک همگرایی واگرایی (MACD) به تریدرها فرمولهای شاخص میانگین جهتدار کمک میکند تا جهت روند و حرکت آن را ببینند. این اندیکاتور بعضی از سیگنالهای خرید و فروش را هم ارائه میکند.
وقتی MACD بالای صفر باشد، قیمت در روند صعودی قرار دارد. اگر MACD زیر صفر باشد، وارد روند نزولی شده است.
این اندیکاتور از دو خط تشکیل شده است: خط MACD و یک خط سیگنال که کندتر حرکت میکند. وقتی MACD از زیر خط سیگنال عبور میکند، نشاندهنده کاهش قیمت است. زمانی که خط MACD از بالای خط سیگنال عبور میکند، قیمت در حال افزایش است.
بررسی اینکه اندیکاتور در کدام سمت صفر (بالا یا پایین) است، به شما در تعیین اینکه کدام سیگنال را دنبال کنید، کمک میکند. به عنوان مثال، اگر اندیکاتور بالای صفر است، برای خرید منتظر بمانید که MACD از خط سیگنال به سمت بالا عبور کند. اگر MACD زیر صفر باشد، عبور MACD از زیر خط سیگنال ممکن است سیگنالی برای ترید موقعیت short احتمالی فراهم کند.
در نمودار زیر خط نارنجی رنگ خط سیگنال است که میتوانید عبور خط آبی رنگ از آن را بررسی کنید.
توضیح طرز استفاد از MACD برای معاملات
شاخص مقاومت نسبی (RSI)
شاخص مقاومت نسبی (RSI) حداقل سه کاربرد عمده دارد. این اندیکاتور بین صفر و 100 حرکت میکند و افزایش اخیر قیمتها را در مقابل کاهشهای اخیر قیمت ترسیم میکند. بنابراین سطح RSI به اندازهگیری مومنتوم و قدرت روند کمک میکند.
ابتداییترین کاربرد RSI به صورت اندیکاتور بیشخرید و بیشفروش است. وقتی RSI بالای 70 حرکت میکند، دارایی بیش از حد خریداری میشود و ممکن است کاهش یابد. وقتی RSI زیر 30 باشد، دارایی بیش از حد فروخته میشود و میتواند افزایش یابد. با این حال، این فرض پرریسک است. بنابراین، بعضی از تریدرها صبر میکنند تا شاخص بالاتر از 70 قرار بگیرد و قبل فرمولهای شاخص میانگین جهتدار از فروش سقوط کند، یا به زیر 30 برسد و قبل از خرید دوباره بالا برود.
واگرایی یکی دیگر از کاربردهای RSI است. وقتی شاخص در جهتی متفاوت از جهت قیمت حرکت میکند، نشان میدهد که روند قیمت فعلی در حال ضعیف شدن است و میتواند به زودی معکوس شود.
سومین کاربرد RSI، سطوح حمایت و مقاومت است. طی روند صعودی، سهام در اکثر مواقع بالاتر از سطح 30 است و اغلب به 70 یا بالاتر میرسد. وقتی سهام در روند نزولی قرار میگیرد، RSI معمولاً زیر 70 نگه داشته میشود و اغلب به 30 یا پایینتر میرسد.
توضیح طرز استفاد از RSI برای معاملات
اسیلاتور استوکاستیک یا نوسانگر تصادفی
اسیلاتور استوکاستیک اندیکاتوری است که قیمت فعلی را نسبت به محدوده قیمت در چند دوره اندازهگیری میکند. استوکاستیک بین صفر تا 100 برنامهریزی شده است؛ ایده این است که وقتی روند صعودی افزایش یابد، قیمت باید به بالاترین سطح برسد. در روند نزولی، قیمت تمایل به پایین آمدن دارد. استوکاستیک بررسی میکند که آیا این اتفاق میافتد یا نه.
استوکاستیک نسبتاً سریع بالا و پایین میرود؛ چون به ندرت اتفاق میافتد که قیمت به طور مداوم بالا برود و استوکاستیک را نزدیک به 100 نگه دارد یا اینکه قیمت به طور مداوم پایین بیاید و استوکاستیک نزدیک به صفر نگه داشته شود. بنابراین، استوکاستیک اغلب به عنوان شاخص بیشخرید و بیشفروش استفاده میشود. مقادیر بالای 80 مناطق بیشخرید محسوب میشوند، در حالی که سطوح زیر 20 مناطق بیشفروشاند.
موقع استفاده از سطوح بیشخرید و بیشفروش، روند کلی قیمت را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، در طول روند صعودی، وقتی که اندیکاتور به زیر 20 میرسد و دوباره از آن بالا میرود، ممکن است سیگنال خرید باشد. اما ترقیهای ناگهانی به بالاتر از 80 از اهمیت بالایی برخوردار نیستند؛ چون انتظار داریم که در طول روند صعودی، اندیکاتور به صورت قاعدهمند به 80 و بالاتر برسد. در طی روند نزولی، بدنبال این باشید که شاخص به بالای 80 برسد و بعد پایین بیاید تا سیگنال احتمالی ترید short را بدهد. سطح 20 در روند نزولی چندان مهم نیست.
توضیح طرز استفاد از اسیلاتور استوکاستیک برای معاملات
حرف آخر
هدف هر تریدر کوتاهمدت تعیین جهت حرکت دارایی معین و تلاش برای سود بردن از آن است. صدها اندیکاتور فنی و اسیلاتور برای این منظور خاص تولید شده است. در این مقاله کوتاه تنها به معرفی تعداد معدودی پرداختیم که می توانید آزمایششان کنید. از اندیکاتورها برای توسعه استراتژیهای جدید استفاده کنید و یا اینکه آنها را در استراتژیهای فعلی خود بگنجانید. برای تعیین اینکه کدام یک را استفاده کنید، آنها را در یک حساب دمو امتحان کنید. آنهایی را که بیشتر دوست دارید انتخاب کنید و بقیه را کنار بگذارید.
دیدگاه شما